 |
| Iederene luustert andachtig naor de spelleider |
Geert Waevers, i’j wet wal,
den kearl met dat bouwbedrief, meent dat é wal aardig plat kan praoten. Völt
dat aeven teggen. Wat ne drukdaonerij-e. Egal hef den gast ’t hoogsten woord.
An ’t ende van ’t groot dictee in de wald-spelling, was ’t wal gebeurt met de
praotjes. Het aantal fouten konne niet meer op twee handen tellen, den
bliksemsen driettebuul.
Ik daor in teggen, was in grootsen vorm. Ik kom natuurluk uut een Achterhoeks nust, dus ik had ’n klein veurdeeltjen. Jullie leu wet allemaole dat ik bastens gaod plat praoten kan, maor het schrieven geet mien ook heel gemakkeluk af. Ik zit niet de hele tied te rikraone of te twieffeln, ik gao gewoon vandan. Bi’j ’t naokieken had ik ok moor 39 fouten. Evelien Hillen meent ok dat ze alles kan. Praoten kan ze als de rappert maor dat schrieven lik warkeluk-waor nargens op. Heur kearl André had bi-j anvang al de schrik in de bene, man man wat een twieffelkonte. Volgens mi-j had ‘e de gedachten er ga niet bi-j. Walter Vaoks kan ’t schrieven ok better an ’n peerd overlaoten. Kearl, kearl, kearl, ’t lek wal spiekerschrift. Achteraf zeggen dat ‘e maor zes fouten had, dan ku’j makkkeluk zeggen, dat handschrift kon gin mense leazen, hi-j lik wal een huusarts.
Dirk en Gerda hadden het hele spul op touw e-ezet. Wat hebt die leu der ’n bulte tied in e-stopt. Allerdebastend mooi. Naor ’t onmunnig moeilijke dictee was ’t hoogtied veur ’n borrel. Hoe vervaelend de uutslag veur sommige leu ok was, wi’j hebt wal schik e-had.
Ik daor in teggen, was in grootsen vorm. Ik kom natuurluk uut een Achterhoeks nust, dus ik had ’n klein veurdeeltjen. Jullie leu wet allemaole dat ik bastens gaod plat praoten kan, maor het schrieven geet mien ook heel gemakkeluk af. Ik zit niet de hele tied te rikraone of te twieffeln, ik gao gewoon vandan. Bi’j ’t naokieken had ik ok moor 39 fouten. Evelien Hillen meent ok dat ze alles kan. Praoten kan ze als de rappert maor dat schrieven lik warkeluk-waor nargens op. Heur kearl André had bi-j anvang al de schrik in de bene, man man wat een twieffelkonte. Volgens mi-j had ‘e de gedachten er ga niet bi-j. Walter Vaoks kan ’t schrieven ok better an ’n peerd overlaoten. Kearl, kearl, kearl, ’t lek wal spiekerschrift. Achteraf zeggen dat ‘e maor zes fouten had, dan ku’j makkkeluk zeggen, dat handschrift kon gin mense leazen, hi-j lik wal een huusarts.
Dirk en Gerda hadden het hele spul op touw e-ezet. Wat hebt die leu der ’n bulte tied in e-stopt. Allerdebastend mooi. Naor ’t onmunnig moeilijke dictee was ’t hoogtied veur ’n borrel. Hoe vervaelend de uutslag veur sommige leu ok was, wi’j hebt wal schik e-had.
Volgend jaor schrief ik weer
met, en wie zal ’t zeggen, zit er wal
een stijgende lijn in.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten