Column: Erwin’s zin en onzin - deel 172

Het lachen vergaat ons even als Remi Rondeel langs komt zwalken

Zomaar een dagje Rotterdam

Op kousenvoetjes komt Linde het perron op getrippeld. Ze heeft haast, de trein van 07:00 uur staat op het punt om te vertrekken. U als lezer denkt ongetwijfeld: op kousenvoetjes, dat is een aardige beeldspraak. Niks is minder waar, Linde had gewoonweg haar schoenen nog niet aan. Naar verluidt kwam ze rechtstreeks vanuit de kroeg, waar ze ook haar stem nog achter de bar had laten liggen. Wel lekker rustig zo.

Als de trein in Varsseveld tot stilstand komt, completeert Dirk Vreman het 12-koppige gezelschap. Het voordeeltje van Linde’s verminkte stembanden worden met een knaloranje ratel teniet gedaan. Wat een kolere herrie. Waarschijnlijk wil hij zijn Marijke, die in Heelweg nog op één oor ligt, laten weten dat die de trein heeft gehaald.

Resumé: we zijn op weg naar de Rotterdam Marathon. Ava-toppers Gijs en Lisa doen daar een poging om de grens van de drie uur te slechten, daar willen we bij zijn. Daarnaast staan er nog meer bekenden aan de start. Oud-trainingsmaatje Arjan Weijenborg, Argo-lid Remi Rondeel en een hele bups lopers van AV Archeus (Ze hebben dus blijkbaar wel wedstrijdatleten). Uiteraard gaan we ook naar Rotterdam om lol te trappen. Lachen met elkaar en om al die hampels die krampachtig proberen om binnen de 6 uur te finishen.

Bij de tweede passage van de Erasmusbrug spat het plezier er bij Lisa niet meer vanaf. De hitte en een paar blaren maken van het avontuur een martelgang. Gijs heeft verborgen acteertalenten. Hij oogt nog fris. “Die gaat zo nog versnellen”, hoor ik iemand zeggen. De waarheid is pijnlijk anders, twee kilometer verderop staakt Gijs de strijd. Lisa loopt op karakter naar 3.16 uur, een prestatie van formaat. Het lachen vergaat ons even als Remi Rondeel langs komt zwalken. Er is niet veel meer over dan een levend lijk, toch haalt ook hij de eindstreep. Patrick & Sabine Ikink en Gerrit Dijkslag staan ook langs de kant. Gerrit wacht tevergeefs op een collega, die het punt al lang gepasseerd blijkt te zijn. De organisatie van de marathon heeft Gerrit rond 18:30 uur vriendelijk verzocht het parcours te verlaten

Op onze weg terug richting de Achterhoek maken we een tussenstop in Utrecht. Hier staat onze eigen marathon op het programma. Een biervat van 42.195 kilogram wordt aangesloten aan onze eigen tap. Na een iets te enthousiast begin komt op een geven moment de man met de hamer om de hoek kijken, helaas hebben wij, net als Gijs, de eindstreep nooit gezien.