Voor de wedstrijd met Bram |
Voor de wedstrijd heb ik het vrij koud en denk er aan om met een ondershirt en handschoenen te gaan lopen maar na het warmlopen denk ik hier toch iets anders over. Gewoon een korte broek en een t-shirt met korte mouwen en dat aan het begin van het jaar. Als de bel gaat beginnen er ruim zeventig lopers aan hun run en kan ik me in de eerste kilometer aardig voorin handhaven. Bram loopt met een mooi groepje van vier aan kop van de wedstrijd en een eindje achter nummer vijf en zes, lopen Kimley Sanders en ik. Ook in Zieuwent hebben we constant bij elkaar in de buurt gelopen en was ze net te sterk voor me. Vandaag doen we beide ons kopwerk en lopen we de hele wedstrijd samen.
Tot ongeveer een kilometer voor de streep houden we onze posities maar daar komt Max Tamboer ons voorbij. Hij heeft een behoorlijk tempo en ik kan niet met hem mee. Ik spoor Kimley nog aan om dit wel te proberen omdat ik het gevoel heb dat ze ook vandaag weer sterker is. Dit lukt haar een paar honderd meter maar dan moet zij het ook bekopen en langzaam kan ik weer naar haar toe lopen en zelfs iets bij haar weg lopen. Door het befaamde poortje, waar je bijna stil staat, gaan we het sportpark weer op. Na ruim 25 minuten gaan we beide over de finish.
Bram (22,45 minuten) eindigd achter Niels Tamboer en Kay Sanders op een derde plaats. Het was dan ook een mooie familiestrijd bij de eerste negen plaatsen. Op 1 en 7 de broers Niels en Max Tamboer, op plaats 2 en 9 Kai en Kimley Sanders (broer en zus) en op plaats 3 en 8 Bram en Geert Wevers. De Snertloop heeft veel weg van de Nieuwjaarsrun in Zieuwent. Beide kleinschalige wedstrijden worden georganiseerd door een voetbalvereniging, lopen over de verschillende (kerken)paden rond het dorp en na afloop staat er een dampende erwtensoep op je te wachten.
Na afloop met Kimley Sanders |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten