Roy Ebbers van achteren aangevallen door een roofvogel |
Als je, zoals ik, een loper in de marge
bent, maar wel hunkert naar eeuwige roem, moet je een andere manier vinden om
ruimte te krijgen op de site van Geert. Erwin Wamelink volgt zelfs een
opleiding 'Journalistiek', zodat hij hier wekelijks een column mag plaatsen. Mijn verhaal is niet heel bijzonder,
maar zorgt wel voor de nodige gespreksstof onder fervente hardlopers. De foto,
die toevalligerwijs is vastgelegd door een journalist van 'Runner's World',
maakt mijn relaas nog enigszins de moeite waard.
Nee, ik heb geen bijzondere prestatie
geleverd, maar ben van achteren (laffer kan niet!) aangevallen door een
roofvogel. Het betrof weliswaar een schijnaanval, maar toch. Wat heb ik ervan
geleerd? Nou, je moet een agressieve roofvogel, in tegenstelling tot een hond,
in de ogen blijven kijken. Alsof ik daar behoefte aan had. Ik heb de eerste de
beste stok die voor handen was gepakt en ben, achterwaarts kijkend naar de
toppen van de bomen, sprintend huiswaarts gekeerd. Normaliter moet ik altijd
tol betalen voor een overijverige start, maar dit keer ging het tweede deel van
de trainingsloop sneller dan het eerste.
Het schreeuwen en met je armen
molenwieken is een effectieve aanpak bij een dreigende aanval van een
roofvogel. Ik vrees alleen, dat je dan het advies van een toevallige passant
krijgt om een consult bij GGNet te plannen. Mijn gewaardeerde collega Frank
Roos, bij wie ik altijd terecht kan voor loopadviezen, maakte het nog bonter en
zei met een stalen gezicht; ''Je kunt het best in de broedtijd van een
roofvogel een witte pet dragen, waarop je aan de achterkant 2 gigantisch grote
ogen tekent''. Dat je endorfine aanmaakt bij het hardlopen, heeft hij aan het
begin van mijn hardloopcarrière verteld en dat kan ik ook beamen, maar zijn geloofwaardigheid
begint nu toch af te brokkelen.
Afijn, je moet het meegemaakt hebben om
erover te kunnen praten. Het kan mij niet schelen, dat verhaal en foto niet van
een geweldige prestatie getuigen. Geert, 'The Godfather' van deze geweldige
site, heeft mij deze ruimte gegeven. Nogmaals hartelijk dank. En hoe je het ook
wendt of keert; hoe meer trainingskilometers je maakt, des te groter is de kans
op een schijnaanval van een roofvogel. En dat is al een prestatie op zich.
Roy Ebbers.
4 opmerkingen:
De tijd is er weer na en ik heb hier in Aalten de eerste aanval ook al weer gehoord.
ik heb ze dit jaar tot nu toe alleen nog maar (in grote getale) zien vliegen, maar je kijkt toch met gemengde gevoelens naar boven. Waarom hoorde je hier 20 jaar geleden niets over?
Als gepassioneerd dierenliefhebber, keur ik de pogingen om een buizerd met "een hole in one" te torpederen, helemaal af. Je kunt het ook van de positieve kant bekijken en je tijdelijke, vliegende gids rustig mee laten vladderen.
Ik heb zojuist enkele malen volledig in de schaduw gelopen van een Katwijkse zeemeeuw. Al krijsend en met de bek wagenwijd open, begeleidde het wit-grijze gevaar me langs de zee. Omdat ik er weinig op uit deed, werden we bijna loopmaatjes.
Reageer rustig, blijf links lopen en probeer de spookvlieger eventueel met gezang te waarschuwen....
Toevallig is Monique afgelopen donderdag ook aangevallen op de Slaadijk in Aalten
Een reactie posten