Verslag van het Klavertje 4 in Olne (België) - deel 1

Klaar voor vertrek van 1, 2, 3 of 4 klavertjes

Olne?..... Olne ligt een stukje onder Maastricht in Belgie. De L.A.G. Heeft deze trail al jaren in hun schema staan. Het leek mij leuk om als voorbereiding op de marathon in het najaar hier ook is eens 2 blaadjes te lopen. Na een snelle tocht in de auto van Henri met half slapende atleten, Evelien probeerde iedereen wakker te houden met koffie. We arriveerden op zo.19 januari om 8.00uur in Olne. Nadat  de auto van Henk Lammers was gearriveerd konden we ons na de drankjes opmaken voor de trail.

Het starten werd een kwartier uitgesteld omdat de toeloop zo groot was en men alles gemoedelijk met de franseslag afwerkte. Na een soort sirene gingen we dan eindelijk van start. Wij liepen als AVA groep dicht bij elkaar naar beneden en bleven maar naar beneden lopen. Er kwam geen eind aan. Ik dacht nu moeten we toch ook een keer weer naar boven en jawel hoor dat gebeurde, maar dan al wandelend. Als hardloper kwam je uiteindelijk wel aan je trekken. Na verloop van tijd werden rijen dunner en kon je zo hard lopen als je wilde.

Na de eerste ronde door het prachtige stukje Ardennen , door beekjes glibberige, steile rotsachtige hellingen romantische paden fantastische vergezichten. Zo kwam je weer bij de finish  en kon je beslissen of je verder ging of stoppen. Het gekke aan deze loop is dat je halverwege een ronde denkt om te stoppen maar als je bij het keuze punt komt er een onvoorstelbare drang is om door te gaan.

Henri, Henk, Marieke, Gerrit te L Heini en Wim B konden deze verleiding niet weerstaan. Ze liepen het volledige klavertje vier. Andre deed ook een poging maar strandde na de 3e ronde. Evelien en Wim R waren de enige die de lokroep van het volbrengen konden weerstaan. En zijn na 2 rondes gestopt. Als alternatief hebben ze zich overgegeven aan de verleidingen van de kantine.

Nadat een ieder zich na afloop ondergedompeld had in de Belgische weelde van bier, koffie of cola, werd  er afscheid genomen van deze zeer gezellige kantine Wanneer je dan in de auto op de autobaan naar huis rijd, dan begrijp je pas wat men bedoeld met, een trail dat is genieten.

Wim Rensink