zaterdag 7 maart 2015

Markolvers, geetlings en stöters (7)

Eén van de mooiste facetten aan onze fijne hardloopsport is natuurlijk het “buiten zijn”. Lekker rennen door weer en wind en intussen genieten van al het mooie dat Moeder Natuur ons te bieden heeft. Van huis uit heb ik een voorliefde meegekregen voor onze gevleugelde vrienden. Mijn vader had zijn erf volhangen met vogelkastjes om de roodstaartjes en bonte vliegenvangers een fijne huisvesting te bieden. Ik ben geen ornitholoog - vogelkenner - maar als je sommige soorten weet te herkennen dan kan dat tijdens het hardlopen alleraardigst zijn!

Mijn grootste vriend is de Vlaamse Gaai (markolver in het plat). Ooit heeft een collega me toevertrouwd dat het zien van een Vlaamse Gaai je die dag geluk brengt. De Vlaamse Gaaien zie je ook vaak in een koppeltje: dubbel geluk! Als ik met Gerdy op de vroege zondagochtend aan het hardlopen ben, onderbreken we zelfs de mooiste gesprekken als we deze gevleugeld vriend zien: “Kiek, doar zit d’r ene!” Want wie wil er nu geen geluk?

Er zijn theorieën dat vogels een spirituele betekenis hebben. Onderdeel van deze theorie is dat ieder mens een zogenaamde “totem-dier” heeft. Een dergelijk beest is een dier waar je een bijzondere band mee hebt, in mijn geval is dat dus de Vlaamse Gaai. Onder de spirituelen onder ons staat de Vlaamse Gaai voor geluk, vindingrijkheid en aanpassingsvermogen. Deze eigenschappen kun je projecteren op jezelf, als je ze nodig hebt. Fijn toch? Onlangs was ik op weg voor een planpresentatie en was in de auto, enigszins nerveus, de presentatie van mijn ontwerp hardop aan voorbereiden. Toen ik twee Gaaien op mijn pad trof, gaf me dat goede energie, alsof me ingefluisterd werd dat ik op mijn vindingrijkheid moest vertrouwen. En de presentatie werd een groot succes…

Als je een speciale band heb met een Merel (geetling) dan mag je jezelf gelukkig prijzen. De Merel staat symbool voor betovering. Als je het avondconcert van Merel hoort snap je waarom! Geniet van zijn lied, sta even stil bij je zegeningen en verwonder je over het mooie. Omdat het nu nog niet weer is om buiten te zitten, zou je ook even kunnen genieten van Blackbird - The Beatles (https://www.youtube.com/watch?v=BrxZhWCAuQw).

Allemaal leuk en aardig, maar hoe zit het dan met de grote vrees van de hardloper: de Buizerd (stöter)? Valt daar nog wat positiefs over te vertellen? De Buizerd staat symbool voor doortastend, scherpte, een nieuwe visie. Maar hij staat ook symbool voor de dood en wedergeboorte. Het is dus een vogel die je aan het denken kan zetten, een soort midlife-crisis vogel dus: ben ik wel goed bezig, wordt het tijd voor wat anders? Een studie, een tatoeage, een motor, een nieuwe vriendin, zal ik eens gaan hardlopen…?

Toen ik de Buizerd aan het begooglenen was, kwam ik uiteraard de verhalen tegen over de agressieve lummels. In de broedperiode komt het wel eens voor dat een opgefokte buizerd een voorbijganger weg wil jagen. Vaak blijft het bij een schijnaanval, maar er zijn ook gevallen bekend van verwondingen. Nu ik toch mijn vogelkennis aan het etaleren ben, zal ik hierover ook een zinnig woord zeggen! In de eerste plaats is het ontlopen van deze stootvogel het meest wijs. Vermijd als het even kan de bosranden en loop met een maatje. Ik las ook dat je bedachtzaam en waakzaam moet zijn: als je een buizerd spot op weidepost of tak, houd hem dan in de gaten. De kans dat ie dan nog aanvalt is heel klein: de jachttactiek van de buizerd is gebaseerd op het verrassingselement. Als je hem “aankijkt” is de verrassing weg. Laatst tip, op basis van mijn eigen boerenverstand: trek geen zwart-gele klerencombinatie aan! De combinatie van geel en zwart staat in de natuur voor gevaar. Dus als je het buitengebied in gaat voor een duurloop, trek dan je onbestendige kleurencombinatie aan. Dan maar wat minder hip…

Ik vond nog een dreigend muziekje van APEX - Follow the Buzzards: (https://www.youtube.com/watch?v=RC11EBP6y08). Misschien schrikt dit de buizerd af als je dit keihard zingt tijdens het rennen!

Toen ik dinsdagavond tijdens de baantraining aan het prakkiseren was over mijn vogeltjes zag ik trainer Geert Kip! Wat is hier de symbolische betekenis dacht ik toen direct? Heb ik even opgezocht: de hen staat symbool voor moederschap en zekerheid. Ik vertaal het zo: Geert waakt als een trouwe moederkloek over zijn atleten, en weer of geen weer, Geert is er altijd! Mooi symbool voor onze vereniging dus!

Tenslotte hebben we nog onze voorzitter, Dave PosthuMUS. Wat heeft die mus te betekenen? De mus staat symbool voor thuis, vertrouwd, slim, brutaal en wulpsheid. Je zou het kunnen vertalen dat Dave zijn AVA als tweede, vertrouwde thuis ziet; met zijn ontwapende jongensachtige enthousiasme leidt hij het bestuur van onze mooie vereniging. En tot slot zijn wulpsheid, en die van Chantal natuurlijk: hieraan heeft de club 4 jonge talenten te danken!

Zo zie je maar weer; de hardloper wordt niet alleen een positiever mens door “het stofje”, maar ook door de mooie symboliek om ons heen. Als je het maar wilt zien!

Ik ben benieuwd naar de vogels die vanaf vandaag worden gespot! Mocht je de symbolische betekenis willen weten, dan meld je je maar! Met uitzondering van je eigen vogeltje natuurlijk, die snap ik zelf ook niet altijd...

Rinke ter Haar

5 opmerkingen:

Geert zei

Ik heb het verhaal met grote interesse gelezen. Wevers en verwanten is namelijk ook een familie van vogels uit de orde van zangvogels. Tot deze familie behoren de wevervogels en de widavinken. Kenmerkend voor deze groep zijn de opvallende nesten.

Wevervogels zijn tussen de 8 en 24 centimeter lang. In de broedtijd zijn de mannetjes vaak opvallend gekleurd, meestal in geel en zwart, maar ook grijs, wit en zwart. De vrouwtjes blijven onopvallend van kleur. Wevervogels hebben een relatief korte, dikke snavel en afgeronde vleugels.

Andre zei

Mooi verhaal Rinke!

Ik ben gelijk de familiearchieven ingedoken. Het kostte even wat tijd, maar uiteindelijk wist ik de stamboom uit een oude doos te toveren. Hieruit bleek dat we niet van de apen afstammen, maar van een bijzondere, zeer wijze vogel met goed ontwikkelde oren en een nachtelijke leefwijze. Dat laatste kan ik bij mezelf niet helemaal plaatsen...

Bij invoering van de burgerlijke stand in 1811 door Napoleon B. schijnt onze achternaam z'n echte vorm te hebben gekregen. Dit heeft waarschijnlijk plaatsgevonden op een koude winterdag. Vandaar de naam Brrrr....uil

Unknown zei

Mooie inspirerende inzichten, Rinke! Niet geschikt voor struisvogels.

Gerrit zei

Wat is er bekend over de Purmerendse Oehoe?

dave zei

Mooi verhaal Rinke. Je bent overigens niet alleen goed gebekt, maar kunt ook leuk schrijven. Elk vogeltje zingt zoals 'ie gebekt is.