Klaar voor de Venloop! Of toch niet…(8)

De Venloop 2015, daar moet natuurlijk een stuksken over geschreven worden. Als je met een bus enthousiaste hardlopers naar een prachtig hardloopevenement gaat, levert dit gegarandeerd uniek schrijfvoer op. Collega Erwin heeft hier inmiddels al mooi over geschreven. Hij loopt niet alleen veel harder dan ik, hij levert de stukskes ook nog eens veel vlotter aan!

Ik ben, zoals u inmiddels weet lieve lezer, meer van het beschouwende. De ogenschijnlijk onopvallende randzaken rondom onze fijne hardloopsport probeer ik op geheel eigen wijze onder de aandacht te brengen. “Het stofje”, Garmin, vogeltjes, douchegedrag van hardlopende neven, dat soort zaken. Mijn ervaring als hardloper is nog niet van dien aard dat ik aan de sport zelf veel wijze woorden kan wijden. En dit brengt me bij het onderwerp van dit stuksken: de voorbereiding van een enthousiaste, impulsieve, naïeve en vooral onervaren hardloper op zijn eerste halve marathon.

Ik ben niet iemand van het 'genieten' tijdens een wedstrijd. Vogeltjes, weidse uitzichten, knappe hardloopsters zijn niet aan mij besteed tijdens de wedstrijd. Ik loer voortdurend naar mijn horloge om te checken of ik wel op het schema zit van mijn vooraf bedachte doel. Het genieten komt pas bij de eindstreep. Tenminste, als ik mijn doel bereikt heb...

Als je enkele 5, 10 en een sporadische 15 km wedstrijd hebt gelopen, dan is het wat lastig om in te schatten welke tijd haalbaar is. Ik heb ooit het boek “Het geheim van hardlopen” gelezen. Buitengewoon interessante wetenschappelijke benadering van de sport. In het boek staat onder meer een calculator die “uit kan rekenen” wat je tijden kunnen zijn op diverse afstanden. Op basis van je VO2max wordt dit uitgerekend. Zegt me nog niks natuurlijk. Ik had me zelf bedacht dat ik het schema van 5 minuten per km allicht vol zou kunnen houden. Dus een tijd van 1.45 uur, zoiets in die orde. Als ik echter mijn beste 5 km tijd invul in de calculator zou een tijd van 1.38 uur tot de mogelijkheden behoren. Aha, dat begint er op te lijken! En dit verraderlijke zaadje is langzaamaan gaan ontkiemen in mijn ontvankelijke hardloopbrein...

Mijn hardloopmaatje en ik hadden voor de Venloop startbewijzen gekregen via een sponsor. We wisten al ruim van te voren dat we mee mochten doen dus. Lekker veel tijd voor de voorbereiding. En voor prakkizaties dus. In het genoemde boek staat bijvoorbeeld ook dat een “kilo eraf” de presentatie met 1% verbeterd. 1.38 uur is 98 minuten, dus met een kilo minder zou 1.37 in beeld komen. Ik voelde me al steeds sneller worden!

Toen mijn lieve wederhelft om onverklaarbare redenen een paar weken voor de Venloop wilde “Sonja Bakkeren” zag ik hier een goede kans in om in saamhorigheid enkele overtollige kilo's kwijt te raken. Ik was er wel van bewust dat ik wel voldoende energie tot me moest nemen, er moet immers wel gewoon gewerkt worden, dus ik vrat me vast in droog volkoren brood, smakeloze havermout, gedroogde vijgen - ieuwww! - en volkoren pasta. Tevens vormde dit smakeloze dieet natuurlijk een prima energiebom. Stiekem zag ik een 1.36 aankomen!

De weersvoorspellingen voor de Venloop waren redelijk goed. Niet te warm en zonnig. Via de sponsor kregen we een shirt met korte mouwen en een korte broek. Nu ben ik nogal een warmbloedig type, dus ik gedij beter in de wat koudere omstandigheden. Zweten doe ik dus ook ruimschoots, dus ik vroeg me af of er wellicht ook hardloopondergoed zou zijn. En ja hoor, er zijn hardlooponderbroeken in de handel, heel veel zelfs. Dus ik heb direct een buksken met verzonken naden, ultieme pasvorm en vochtafdrijvende kwaliteiten besteld. € 34,= lichter, maar een fijne onderbokse rijker! Met zo'n strak en corrigerend ondergoed moest een 1.35 toch haalbaar zijn? Beelden over een schraal scrotum na 21 km rennen probeerde ik met alle geweld uit mijn brein te weren.

De zaterdag voor de 22e maart - dan zou de Venloop plaatsvinden - heb ik boodschappen gedaan. Hier heb ik ongeveer 3,5 uur over gedaan. Hoeveel bananen zal ik meenemen? Krentenbollen schijnen ook goed te zijn, of breken die juist op? Hé, de Snelle Jelles zijn in de aanbieding: SOW, daar zit veel energie in! Of is zo'n notenreep van Zonnatura een betere keuze? Zal ik zondagmorgen muesli / brinta / havermout / notencruesli / gerstepap / cornflakes / pareltje poep / spaghetti of toch brood als ontbijt nemen? Volkoren, meergranen, oerbrood, speltbrood? Oh kijk, sportdrankjes: drankjes voor voor, tijdens en na de wedstrijd, euh...laat ik ze allemaal maar meenemen. Voor de zekerheid. Zouden ze nog van die energierepen hebben? Kijk, een verpakking met een hardlopertje erop, dat moeten goeien zijn. Even die Snelle Jelles weer terugleggen. Of zal ik ze toch meenemen? Je kunt niet weten...In ieder geval voldoende energie ingekocht voor een 1.34! Als de kristalzegelactie nog zou lopen, zou ik trouwens een veelvoud van het hele servies bij elkaar gespaard hebben. Plus 12 kaarten voor de Efteling en 16 van de Hof van Eckberge. Iemand nog interesse?

Zondagmorgen moest de tas ingepakt worden: sponsorkleding er in, maar ook een lange broek en shirt met lange mouwen. Als het toch kouder wordt dan voorspeld... Een oud sportjasje dat ik bij de start kan laten hangen, een nieuw jasje, een droog shirt - lang en kort -, horloge (oh shit, moet nog opgeladen worden!), schoenen, tig paar sokken, douchespul...gos wat mot d'r toch een hoop met!

De busreis was ontspannend. Iets te ontspannend, want ik had eerder moeten eten denk ik. En die onderbroek zat toch best strak. Tijdens de rit zei de een dat ie een lange broek aan zou doen en een thermohemd. De ander die at een half uur van te voren een banaan. Oh, dat is toch veel te laat! De ene zou heel hard beginnen, de ander juist rustig. Aaaaaah! Ervaren lopers weten natuurlijk precies hoe ze de juiste voorbereiding treffen en hoe ze de wedstrijd indelen. Neem nou zo'n Geert Wevers: hij had zelfs eigen shampoo meegenomen. Dat noem ik voorbereiden. Respect!

Dan de wedstrijd zelf. Prachtige ambiance, daar lag het niet aan. Sterker nog, stiekem toch wel genieten van muziek en mens. Ondanks wijze voornemens toch weer te hard begonnen, de laatste 5 km waren een hel. Hongerklop, dorst, hallucinaties door een strakke onderbroek, wankelend heb ik de meet gehaald. Ik heb 1.44,21 uit mijn zorgvuldige geprepareerde lijf en geest weten te persen. Niet bepaald een 1.34-er dus.

Het gekmakende kiempje in mijn hoofd zorgde eerst voor een ontevreden gevoel, ik moet eerlijk zijn. De laatste kilometers heb ik me heilig voorgenomen om nooit, maar dan ook nooit meer een halve marathon te lopen. Later, na drinken en bananen maakte  toch langzaamaan een trots gevoel van mij meester. Ik had het toch maar eventjes gedaan: mijn eerste halve marathon. En best een knappe tijd voor een onervaren loper. Even bellen met het huisfront, de lieve woorden van vrouw en kinderen deden meer dan welke energiereep dan ook.

Op de terugreis ebde het ontevreden gevoel langzaamaan weg. Ook de heilige gedachte om nooit meer zo’n idiootlange afstand te lopen. Volgend jaar misschien weer? Ik heb nog zat sportdrank, Snelle Jelles en krentenbollen over.

Voldaan zakte ik onderuit in de busstoel, fijn met een uitgelubberde katoenen onderbokse an, genietend van de fijne energie die er in de bus hing. Venlo, tot volgend jaar!