 |
| Vincent Scholten, 2e van rechts, met zijn AVA'70 maatjes bij de Crossfit (foto Davy Sleijster) |
Met zijn 44 lentes is hij in de kracht van zijn leven.
Sterker en sneller dan ooit. De mix van kracht, uithoudingsvermogen en
explosiviteit maken van hem een atleet van buitengewone klasse. Aankomende
zaterdag doet hij voor het eerst in zijn leven een gooi naar de clubtitel. Ik
heb het over niemand minder dan Vincent Scholten.
Zijn voorkomen schrikt mensen af. Die robuuste kale bolus, een imposante stierennek op een bonkig lichaam van graniet. Hij is een echte kerel. Onlangs nam hij zijn vriendjes van de crossfit mee naar zijn andere liefde, Ava’70. De atletiekbaan, die normaal het terrein is van licht timide en bescheiden atleten, wordt nu overwoekerd door haantjes met een ego zo groot als dat van Mart Smeets en Peter R de Vries bij elkaar. Geen onvriendelijke mensen hoor die crossfitters, in tegendeel, maar de zelfingenomenheid druipt er aan alle kanten van af. Vincent doet leuk mee aan deze mengelmoes van wie-heeft-de-grootste-praat en onderlinge beledigingen, echter, in zijn ogen zie je het ongemak. Diep in zijn hart is Vincent niet die megalomane krachtpatser met gladde babbels. Hij is een ruwe bolster, blanke pit. Een klein onzeker muisje verscholen in een olifantenlichaam.
Tijdens de crossfit-meeting bij Ava’70 wordt er op verrassend hoog niveau gesport. Vincent houdt zich wat afzijdig. Het is duidelijk zichtbaar dat de nestor van het gezelschap niet het achterste van zijn tong laat zien. Hij heeft uitdrukkelijk zijn zinnen gezet op de clubkampioenschappen en wil zijn Ava-concurrenten, die vanaf de zijlijn een oogje in het zeil houden, niet wijzer maken. Soms showt hij een flard van zijn kwaliteiten. Op die momenten valt er een doodse stilte. Vincent kijkt onrustig om zich heen, in de hoop dat het niemand is opgevallen. Hij is hier namelijk met één doel: zijn Ava-opponenten zand in de ogen strooien.
Ikzelf stond er tijdens deze crossfit-avond met mijn grote neus bovenop en prik dwars door dat amateurtoneel van Vincent. Het is mij wel duidelijk, die man is van alle markten thuis en daarnaast in topshape. Als ik geld had gehad, zette ik het op hem in. Vincent Scholten wordt zo goed als zeker de nieuwe clubkampioen!
Zijn voorkomen schrikt mensen af. Die robuuste kale bolus, een imposante stierennek op een bonkig lichaam van graniet. Hij is een echte kerel. Onlangs nam hij zijn vriendjes van de crossfit mee naar zijn andere liefde, Ava’70. De atletiekbaan, die normaal het terrein is van licht timide en bescheiden atleten, wordt nu overwoekerd door haantjes met een ego zo groot als dat van Mart Smeets en Peter R de Vries bij elkaar. Geen onvriendelijke mensen hoor die crossfitters, in tegendeel, maar de zelfingenomenheid druipt er aan alle kanten van af. Vincent doet leuk mee aan deze mengelmoes van wie-heeft-de-grootste-praat en onderlinge beledigingen, echter, in zijn ogen zie je het ongemak. Diep in zijn hart is Vincent niet die megalomane krachtpatser met gladde babbels. Hij is een ruwe bolster, blanke pit. Een klein onzeker muisje verscholen in een olifantenlichaam.
Tijdens de crossfit-meeting bij Ava’70 wordt er op verrassend hoog niveau gesport. Vincent houdt zich wat afzijdig. Het is duidelijk zichtbaar dat de nestor van het gezelschap niet het achterste van zijn tong laat zien. Hij heeft uitdrukkelijk zijn zinnen gezet op de clubkampioenschappen en wil zijn Ava-concurrenten, die vanaf de zijlijn een oogje in het zeil houden, niet wijzer maken. Soms showt hij een flard van zijn kwaliteiten. Op die momenten valt er een doodse stilte. Vincent kijkt onrustig om zich heen, in de hoop dat het niemand is opgevallen. Hij is hier namelijk met één doel: zijn Ava-opponenten zand in de ogen strooien.
Ikzelf stond er tijdens deze crossfit-avond met mijn grote neus bovenop en prik dwars door dat amateurtoneel van Vincent. Het is mij wel duidelijk, die man is van alle markten thuis en daarnaast in topshape. Als ik geld had gehad, zette ik het op hem in. Vincent Scholten wordt zo goed als zeker de nieuwe clubkampioen!
1 opmerking:
Erwin Wamelink, meester in het "aandacht-op-een-ander-verleggen", bedankt voor je korte beschouwing over het komend clubkampioenschap. Ik voel mij zeer vereerd !! Ik snap dat je druk bij mij wilt leggen. Gelukkig heb ik brede schouders en zal deze zware last tijdens de 5-kamp meedragen. Het feit dat men bij CrossFit Oost nu de geuzennaam "Muisje" voor mij gebruikt, ben ik je minder dankbaar voor. Ik word dan nu helaas gedwongen mij vanaf heden als een buidelrat te gaan gedragen. Desalniettemin heb ik genoten van jouw artikel. Ik ga ervan uit dat jij ook weer aanweizg zult zijn bij de CrossFit clinic voor de leden van AVA'70. Wie de bal kaatst.....
Een reactie posten