Verslag van de 4e Lochem Trail in Barchem

Carla Hoornenborg

Waar het afgelopen zaterdag nog een sombere, druilerige dag was, waren de weersvoorspellingen voor de Lochemtrail op zondag veelbelovend. Zonnig, en ’s middags een temperatuur tegen de 20 graden. Perfect weer om te trailen dus. Alhoewel is dat in mijn geval bij elk weer wel J. Nog even gauw m’n nieuwe AVA-shirt opgehaald bij Björn Weijer zodat ik in ieder geval het eerste nieuwe shirt heb dat een marathon heeft doorstaan. Zondagmorgen rond half negen richting Barchem vertrokken naar startlocatie camping Reusterman. Gezien de nog meer dan half lege parkeerplaats is mijn verwachting dat er niet veel deelname op de marathon zal zijn. In de kantine van de camping zie ik inderdaad dat de deelnemers op de marathon op één A4-tje geprint staan. Het blijken er uiteindelijk 26 te zijn. Tijdens de koffie vooraf zie ik nog enkele bekenden, waaronder Jet en Petra en we hebben mooi even tijd om bij te kletsen en loopervaringen uit te wisselen. Rond half 10 druppelen er nog meer AVA-lopers binnen, Carla, Henk en Wim die de halve lopen en om 10.30 uur moeten starten. Om kwart voor tien gemoedelijk m’n tas naar de kleedschuur gebracht en rustig richting start gewandeld. Wat een verschil is dit vergeleken met het startvak op dat moment in Amsterdam, oftewel een geluksmomentje.

De start is weinig spectaculair mede doordat er ook niemand persé vooraan wilde staan. Maar om klokslag 10 uur zijn we dan toch weg. Het parkoers is de eerste 6 km mooi geaccidenteerd over de Lochemse Berg die ik natuurlijk goed ken van alle trainingen die we daar gelopen hebben. Daarna gaat het vanaf de hockeyvelden bij Lochem richting Vorden en wordt het vooral vlak. Ik had mij voorgenomen om in voorbereiding op de Bello Gallico de komende vier marathons op een rustig trainingstempo te lopen van gemiddeld max. 9 km/h. hoe vaak ik dit ook probeer het wil maar niet lukken. Nu loop ik bewust met de handrem er op en toch krijg ik de kilometertijd maar niet onder de 6 minuten. Dan maar niet meer op het horloge kijken en gewoon op gevoel gaan lopen. Na ca 12 km slaat de halve linksaf en mogen de 31 en 42 km rechtdoor het Grote Veld in. Een prachtig natuurgebied tussen Lochem en Vorden met heerlijke bospaden. De verzorging bij 14 km is prima van alles te drinken en dat smaakt nu best wel want met de zon erbij is het toch lekker warm geworden. Heb de hele weg al alleen gelopen en na ongeveer 20 km kom ik een loper achterop die wat last van kramp heeft en het wat rustiger aan wil doen. Jammer, ik had graag met iemand samen op en zo de tijd wat de doden.

Bij het 29 km punt komen we weer op de route van de 31 km maar zie daar op een enkeling na ook geen lopers meer van. Ondertussen begin ik aardig opgedroogd te raken en snak echt naar een verzorgingspost. Meende zelf dat dit bij 29 km was, maar dit blijkt dus bijna bij 34 km te zijn. Helaas was daar bijna alles op en moest ik het met een bekertje water en een krentenbol doen. Even lekker gezeten om het eten weg te spoelen en een klein rustmomentje te pakken. Het gemiddelde ligt daar nog steeds net iets boven de 10 km/h dus de geplande eindtijd van 4.30-4.40 uur moet er wel in zitten mits er niks geks gebeurd. Ik haal nog een iets te hard gestarte loper in en na een vervelend lusje door een stal en over de crossbaan is het eind al in zicht. Binnendoor, even de grote weg oversteken, de Belvedère beklimmen en op na de finish. Pak op het steile stuk naar de Belvedère nog even een wandelmomentje om een laatste gelletje en water te nemen en ik wordt al dribbelend ingehaald door een wat oudere ‘heer’ waarmee ik aan het begin al tot tweemaal toe tevergeefs een gesprek aan heb proberen te knopen. Ook nu weer precies hetzelfde, geen reactie op een vraag en opmerking. Stik er maar in, dacht ik nog. Blijf zo’n dertig meter achter hem lopen en in de laatste twee kilometer halen we nog twee lopers in.

Ik loop vlak voor de finish nog bijna verkeerd door bovenin (bij het huisje) bijna het pad van de Lochemse Bergloop-finish aan te houden zoals dit ook op de site stond, maar blijkbaar hebben ze dit vandaag veranderd. Mijn voorganger is nu ineens 100 meter weg en dat maak ik in een halve kilometer niet meer goed. Vlakbij de finish staat nog één keer een dranghek op het pad bij een vijfsprong en je moet daar goed kijken welk pad je moet hebben. Het is het 2e pad over een boomstronk en buigt daarna snel naar rechts af richting finish. Daar aan gekomen zie ik mijn voorganger nergens, maar na blijkt nu, heeft hij het derde pad gekozen en zodoende een lusje teveel gelopen en komt 1 minuut na mij binnen. Probeer nog even of er nu wel een gesprek mee te voeren valt maar geef het al gauw op, wat een azijnpisser. Mijn eindtijd blijkt 4.13.32 te zijn, oftewel een gemiddelde van precies 10 km/h en een vijfde plaat. Ben er wel blij mee want het ging redelijk makkelijk. Aan de andere kant was de training juist bedoelt om langzaam te lopen, maar ja. Mijn chip kan ik omruilen voor een kop erwtensoep en die gaat er lekker op het terras zittend wel in. Ik vond het een prachtig parkoers alleen had het van mij wel wat zwaarder mogen zijn want 293 hoogtemeters op mijn Garmin is niet echt spectaculair. Ben ook benieuwd of er gezien de geringe deelname volgend jaar nog een vervolg op komt. Nu eerst een paar dagen rust en uitwaaien en dan op 30 oktober het NK Trail in Schoorl.

Groeten, 

Henrie Drenthel

Net voor de start van de kleinschalige marathon