Slow Triathlon Friesland 2025

Wim en Hanny Rensink

Het is 19 september en wij (Hanny en Wim) staren in ons vakantiehuisje in Koudum somber naar de harde wind en de koude slagregens. Het leek zo mooi in het warme voorjaar toen Rieke (een zwemmaatje bij het Walfort) ons vertelde dat ze een SLOW Triatlon in Friesland ging doen, geen druk, alles zo snel je wilt. 1kilometer zwemmen 40 km fietsen en 10 km lopen, dat moeten wij ook kunnen, dus gaven wij ons op voor de ¼. Maar hoe werkt dat nou kleding, eten, drinken? Dus maar eens voorzichtig informeren bij Bianca en Cindy.

Nu eerst maar eens oefenen in het zwemmen (lopen en fietsen dachten we wel te kunnen). Zwemmen in de Slingeplas (met zwembroek/pak, schoolslag) ging redelijk goed. Toen, op 12 juli een uitstapje gemaakt, naar de Ooijpolder in een pension op 400 meter van de Bizon baai, gingen we natuurlijk s’morgens 1km zwemmen. Maar tijdens het zwemmen werd ik steeds trager, heb de kilometer gehaald, maar kon bijna niet bij mijn kleren komen van de kou. Bij Hanny was er niks aan de hand en ze heeft mij klappertandend naar het pension gebracht en onder de warme douche gezet. Ach denk je, ‘Ik ben niet helemaal Huij’!

Dus gingen we het later in de Slingeplas nog eens proberen, en weer moest ik met warme koffie op temperatuur gebracht worden. Dochter Hanneke zegt ‘Het ligt aan je constitutie, je heb het gewoon gauw koud, daar heb ik zelf ook last van'. Toen voor ons wetsuits en voor mij een neopreenhemd gehaald. Ons zelf hier ingepropt en de Slingeplas in, wel fris maar het ging. Ook hebben we de afstand laten wijzigen in 1\8. Het weer begon 14 dagen van tevoren om te slaan en het werd koud en winderig. De water temperatuur daalde naar 16’. Een dag voor de Big Day zijn we voor Hanny een dikker badpak en voor mij neopreen sokken wezen kopen.

De 20e september brak mooi aan (of het weer alles goed wilde maken), zon helder en met een harde wind. Gezellige drukte op het vakantiepark “De Kuilart”. Badmuts, t-shirts, wedstrijdnummer en koffiebonnen gehaald. Naar de omkleedtent (met fiets), dit was achter de haven bij een strandje. Wat mij verbaasde dat meer dan de helft van de deelnemers gewoon zwembroek en zelfs bikini’s aanhadden. Toen ik vroeg hoe vaak ze dit gedaan hadden zeiden de meesten dat dit hun eerste keer was, nou dat gaat lekker. Hanny had, bij het omkleden iemand van de vorige waves door onderkoeling, in handdoeken moeten wikkelen. Precies zoals jij er uitzag zei ze.

Maar goed de start. Eerst een warming up door Leonie, toen het water in en de eerste 15 meter door een laag eenden poep (of zoiets), Toen erin, koud water in mijn vest over mijn rug hijgend en puffend gaan zwemmen. Toen kreeg ik het warmer en zag om mij heen heel veel koppies met badmutsen en Hanny al ver vooruit. Plotseling zag ik dat mijn Garmin het niet deed, de onderste knop in gedrukt. Nu moest ik hem zonder bril al zwemmend aanzetten, 2x mislukt en de 3e keer gelukt, hij doet het, heb ik in ieder geval tastbaar bewijs. De rest heerlijk uitgezwommen.

Aan land de zwemkleding van je lichaam pellen, koffie gedronken en fietsen. Het rondje ging door het mooie Hindelopen. Harde wind voor en harde wind tegen. Shirt en schoenen gewisseld en hardlopen. We waren net voor de bui binnen. Slow Triatlon nog nooit gedaan, zo leuk om te doen

Hanny en Wim Rensink