 |
| De ‘verzonken brug’, in de volksmond ook wel het Mozes pad genoemd |
De
vestingstad Bergen op Zoom heeft vooral in de Tachtigjarige Oorlog (1568-1648) veel
te lijden gehad van langdurige belegeringen en op deze zonnige middag krijgen
we een beetje van deze historie mee. We beginnen onze tocht op de parkeerplaats
van de Brabantse Wal bij Fort de Roovere, een uniek en afwisselend landschap
met bossen, kreken, landgoederen, plotselinge hoogteverschillen en bijzondere
monumenten. Het Fort de
Roovere is het grootste fort van de West Brabantse Waterlinie, dat in 1628 is
aangelegd op een hoge zandrug en één van de oudste van Nederland is. Door het
land onder water te zetten werden Bergen op Zoom en Steenbergen, en daarmee
Zeeland beschermd tegen aanvallen uit het oosten.
Het fort torent hoog boven de
omgeving uit en de aarden wallen, grachten en het binnenterrein van dit
historische verdedigingswerk zijn in 2010 in oude glorie hersteld. Bijzonder
mooi gebouwd is de ‘verzonken brug’, in de volksmond ook wel het Mozes
pad genoemd. Het ligt als een loopgraaf in de gracht en het water komt tot aan
de rand van de brug, een knap stukje vakmanschap. Toch lopen we zonder natte
voeten over het pad in de richting van de iets verder gelegen buitengracht. De
natuur is hier bijzonder mooi en in combinatie met het prachtige wolkendek
levert dat enkele mooie plaatjes op.
Enkele
kilometers verder ligt het bezoekerscentrum De Kraaijenberg. Vanzelfsprekend
moeten we even de uitkijktoren beklimmen, dat een prachtig uitzicht geeft over
het Markiezaatsmeer. Midden in het meer ligt het eiland de Spuitkop, waar in
het voorjaar duizenden meeuwen tot broeden komen en zelfs één van de grotere
lepelaarskolonies in ons land is gevestigd. Dankzij de grote oppervlakte omringend water is het eiland moeilijk
bereikbaar voor roofdieren als de vos. We lopen verder in de richting van de
Hoeve Hildernisse, genoemd naar het tot de 16e eeuw bestaande dorp
Hildernisse. Het dorp had zo’n 300 huizen, een kerk en zelfs een klooster maar
door storminvloeden werd het dorp weggevaagd. Tot de aanleg
van de Markiezaatskade in 1983, waardoor het gebied niet langer in verbinding
staat met de Oosterschelde, was Hoeve Hildernisse de laatste buitendijkse
boerderij van Nederland.
Klik op de link voor enkele foto's
Geen opmerkingen:
Een reactie posten