 |
| Je sport veel omdat je je goed voelt bij dat vele sporten, omdat je hartslag en stress laag blijft |
Ik houd de vijf hardloperswijsheden van de Volkskrant tegen het licht en voeg belangrijke nuances toe:
Goed blijven drinken: als je
dorst hebt ben je te laat: niet waar
De natuur heeft ons al sinds
mensenheugenis uitgerust met het "dorst” mechanisme: je doet allerlei
dingen zoals jagen op beren, lemen hutten bouwen. Zodra je dorst krijgt drink
je wat water uit het beekje. Het is erg lastig en onhandig om het water al te
drinken voordat je dorst krijgt, want hoe kan je weten of je genoeg, te weinig,
of teveel drinkt?
Aan de andere kant is het
wellicht geen goed idee om drinken uit te stellen: misschien is in een
wedstrijd je oordeelsvermogen verminderd en kan je daardoor niet zo goed voelen
of je echt dorst hebt. Misschien is de volgende drankpost te ver weg. Drink
daarom op tijd, ook een goed advies. Maar drink niet stelselmatig grote
hoeveelheden in koud weer zonder dat je dorst hebt: het is gevaarlijk om te
veel te drinken! Oordeel: onwaar, zoals het
artikel ook zegt
Schoenen voorkomen blessures:
de halve waarheid
Als ik naar de winkel ga kies
ik mijn favoriete merk, Asics Cumulus nr xx. Als ze lekker aanvoelen en goed
lopen koop ik ze. Ik doe weleens een andere schoen aan maar die zit vaak net
niet goed. Ik weet dat het risico op diverse pijntjes groter is op een ander
merk dan ik gewend ben. Bijvoorbeeld, als de zool te flexibel is, dan weet ik
dat mij grote teen te ver buigt en dat ik daar last van ga krijgen. Dus ja: de
juiste schoenen voorkomen blessures.
Aan de andere kant zijn
schoenen geen tovermateriaal. Als je als beginner met slappe voeten en weinig
spierspanning op de loopband gaat staan, dan zakt alles door en ziet de
verkoper een kans om je te adviseren. Met een beetje mazzel krijg je een schoen
die geen blessures uitlokt, maar er zijn ook lopers die een knieblessure
krijgen na een onnodige antipronatieschoen.
Bottom line qua schoenen:
train op een neutrale schoen je voeten, train je beenspieren. Als je daarna
sterk bent kan je een schoen kiezen die lekker zit. Als je later blessures
krijgt kan afhankelijk van de blessure een slimme keuze maken.
Op blote voeten rennen: ja
mits
Dit is een goed idee mits je
het beperkt doet en het rustig opbouwt. Op deze manier worden je voeten
versterkt (zie ook hierboven) en ben je beter bestand tegen overbelasting. Bouw
het vooral rustig op omdat blootsvoets of minimalistisch lopen andere plekken
belast (achillespees, voorvoet) dan tijdens lopen op "gewone”
hardloopschoenen. Aan de andere kant is het nergens voor nodig om grote
afstanden op blote voeten te rennen. De zogenaamde natuurvolkeren doen dit
ondanks de verhalen ook niet. De Tarahumara indianen lopen gewoon op
(minimalistische) schoenen.
Redenen voor schoenen: je wilt
niet dat je voeten beschadigen door scherpe voorwerpen of te harde ondergrond
(natuurvolkeren lopen, als ze al op blote voeten lopen, over zachte paden).
Je moet rekken voor en na het
lopen: vind jouw details
Hier is al zoveel over
geschreven. "Volgens onderzoek voorkomt rekken geen blessures”. Goed… laat
ik iets belangrijks over onderzoek zeggen: onderzoek probeert vaak grote trends
te vinden, probeert algemeen geldende stellingen zoals "rekken is goed” te
onderbouwen. MAAR: juist in het detail zit de waarheid.
Vind jouw details. Mijn
details zijn als volgt. Soms krijg ik last van mijn knieën, bijvoorbeeld als ik
te hard fiets en tegelijk ook snelheidstrainingen loop. Ik weet dat rekken
quadriceps mij snel van die kniepijn afhelpt. Detail. Soms voelen mijn kuiten
strak. Ik weet dat rustig rekken ("op lengte zetten”) zowel goed is om de
spanning eraf te halen als ook diagnostisch is: het rekken van spieren geeft
informatie over de toestand van pijnlijke plekken zodat je weet of je wel of
niet hard kan trainen. Geen enkel onderzoek kan mij deze kennis leveren.
Hardlopers zijn doodlopers:
niet waar
Ik begin met de eindconclusie
in het Volkskrantartikel "loop met mate”. Nu zou je denken: okee
voorzichtig, niet te ver…. Maar wat blijkt? In de volgende zin staat dat de
grens ligt op 100 minuten per dag ligt! … Dit wordt niet gehaald dames en
heren! In de praktijk de belasting van het hart dus geen grens. Wel zijn
grenzen: tijd die mensen kunnen vrijmaken om te hardlopen,
blessuregevoeligheid, vermoeidheid. Niemand hoeft zich dus zorgen te maken over
het hart (met als uitzondering: hartziekten, aangeboren hartafwijkingen.
Oppassen als je in een dergelijke risicogroep zit).
Maar… maar… wat dan als je
heel erg veel sport, bijvoorbeeld 2x per dag traint? Wat dan? Weet dan dat je
wellicht in een gezonde onverwoestbare subgroep zit. Je sport veel omdat je je
goed voelt bij dat vele sporten, omdat je hartslag en stress laag blijft. (bron)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten