 |
| De start van de 1e Bargloop |
Heel
Barlo was al enige weken, zo niet maanden, in de ban van de eerste editie van
de Bar(g)loop. Een vriendenteam uit het buurtschap besloot het jubileum op te
luisteren met een sportieve strijd tegen de elementen en zette een hardlooprun
op de kalender. Er sijpelde steeds meer informatie over het evenement naar
buiten en alles wees er op, dat het een prachtige wedstrijd zou gaan worden. De
organisatie werd beloond voor haar inzet, want aan de start stonden meer dan
150 atleten, die het duel niet schuwden. De thermometer wees dik 25 graden aan
en dat betekende dat de warmte een extra tegenstander was en dat het onderweg
wel eens flink stoffig zou kunnen zijn. De kopstukken zetten zich bij de start
al direct in de voorste geledingen en een geweldige dreun zette het flinke
peloton in beweging. Spannend was het natuurlijk, want feitelijk wist bijna
niemand welke obstakels onderweg zou opdoemen. Direct na het vertrek werd er al
een flinke slinger gemaakt door het wagenpark van de Barlose trots, de werktuigenvereniging.
Kolossale tractoren werden in galop gepasseerd en daarna volgde een dor grasland, waar twee
konijnen het best gezellig hadden. Een ijzersterke kopgroep had zich inmiddels
geformeerde en trotseerde als eerste watersproeiers, die voor een aangename
verfrissing zorgden. Dat bleek nodig want daarna volgde een pad dat het nodige
stof deed opwaaien.
Het ludieke bord, dat er nog 400.000 centimeter tot de
finish afgelegd moest worden, werd gepasseerd, terwijl in het passerende
weiland een drone het in de lucht won van een ballon, die wel het juiste geluid
maakte, maar bar weinig hoogtemeters . Een kleine afdaling volgde, maar
herstellen was er niet bij. Ongelijke paden en grappige teksten zorgden ervoor
dat de lopers geconcentreerd bleven en zich op konden maken voor de beklimming
van de Nijhofsbult. Wind was er niet, dus de zon had vrij spel. De dappere
strijders tegen de elementen moesten flink afzien, maar genoten ook. De een van
het applaus, de ander van de aanwijzingen. Een volgende hindernis zorgde ook
weer voor het nodige spektakel. Er was een “casino-sluis” opgebouwd, waarbij de
toch al vermoeide atleten een keuze moesten gaan maken. Uiteindelijk betekende
dit, dat je of over een houtwal moest klauteren, een matras moest omzeilen,
tractorbanden tegenkwam of een vrije doorloop kreeg. Bijgekomen van deze proef
doken de hardlopers de nieuwe kas van Lageschaar in, waar de temperatuur de 40
graden aantikte. Eenmaal buiten volgde een verfrissende douche door de diverse
sproeiers, waardoor de finish wat gemakkelijker kon worden bereikt.
De ene
helft van Barlo liep of organiseerde en de andere helft klapte zich de handen
stuk bij de finish. O, ja… er was natuurlijk ook nog een podium. Winnaar bij de
mannen werd AVA`70-troef Björn Demkes, die het parcoursrecord zette op een
scherpe tijd van 18,20 minuten. Een fraaie tweede plek was er voor Hans
Waalder, terwijl junior Michiel Wellink de derde tijd voor zich opeiste. Bij de
Dames lieten met name de jonge talenten zich van hun beste kant zien. Eva Groot
Kormelink liep een uitstekende wedstrijd en scoorde de snelste tijd met 21,02
minuten. Emma Nijenhuis, ook AVA`70, moest slechts een half minuutje toegeven
en pakte de tweede plaats voor Laura Hakvoort uit het Duitse Vreden. Dik 150
atleten finishten in een lang lint achter de winnaar en allen hadden hun eigen
verhaal, maar de strekking was hetzelfde: wat heeft iedereen genoten van dit
sfeervolleen laagdrempelige evenement. Als dank kregen alle deelnemers aan de
wedstrijd een tasje Wimperparelgras van
de sponsor. Een toepasselijke attentie, want iedereen was het er na afloop van
de 1e editie van de Bar(g)loop over eens, dat er absoluut een
vervolg moet komen op deze primeur. In de feesttent volgde de prijsuitreiking,
waarbij de winnaars en winnaressen op het podium een schitterende trofee in
ontvangst mochten nemen. De organisatie werd terecht overladen met talloze complimenten,
want uit het niets zetten ze zomaar een prachtige wedstrijd op de kalender. De
eerste Bar(g)loop verdient direct al het predicaat: “pareltje” en daar kan
Barlo e.o. trots op zijn!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten