Verslag van de 16e Late Kerst te vroege Nieuwjaarsloop in Aalten

De groep voor restaurant/bar de Krul

Met een glimlach op het gezicht ontwaak ik deze derde kerstdag. Mijn 20:30 pr op de 5km imaginair zwevend tegen het plafond aan. Nog een vrije dag en ik hoef helemaal niks. Zoals elke ochtend kijk ik eerst even op de site van Geert om de laatste hardloopnieuwtjes tot me te nemen. Rob Jansen heeft weer prachtige foto’s gemaakt van de Keiloop en mijn verslag staat ook netjes online. Nog even kijken of er nog veranderingen zijn bij de uitslagen van de 7-Bultenloop en ik kan aan het ontbijt.

Door een tot nu toe beperkt aantal deelnemers stond ik tot voor kort nog fier boven maar tot mijn grote schrik was ik vanochtend opeens twee plekken in de ranglijst gezakt. Gelukkig had ik het derde segment nog niet op tempo gelopen dus ik wist dat ik daar nog iets goed kon maken. Nu was alleen de vraag wanneer ik dat segment op tempo zou gaan lopen.

Met de Keiloop nog in de benen maar de oudejaarcross in Vorden nog in het vooruitzicht zou het dan ergens deze week moeten. Even rekenen leerde dat ik het derde segment niet helemaal voluit hoefde te lopen om de eerste plek weer terug te pakken. Het weer buiten was drama dus al snel besloot ik het vanmorgen maar gelijk even af te vinken.

Ik hobbelde binnendoor naar de Bolwerkweg wat vanaf mijn huis al snel 4 kilometers is. Het was even zoeken naar het 10km bordje en vanaf dat moment zette ik een 4:30/km tempo in. Uiteindelijk liep ik het segment in 21:34 en stond daarmee weer trots bovenaan.

Op de Markt zag ik dat een aantal hardlopers zich aan het verzamelen was voor de te late kerst, te vroege nieuwjaarsloop. Ik probeerde ze nog stiekem te ontlopen maar helaas werd ik door Arendsoog Wim Brinkman opgemerkt. Die had de andere wachtenden al naar de overkapping van de horeca verwezen want Aalten werd toevallig weer eens aangedaan door een buitje.

Een praatje kon ik natuurlijk altijd even doen en zo stond ik compleet doorweekt gezellig te keuvelen met de elite van de Aaltense hardloopcultuur. Als beginnend hardloper hou ik mijn oren en ogen natuurlijk goed open. De tips en trucs die je op zulke momenten hoort zijn onbetaalbaar. Neem alleen een Gerrit Dijkslag, online niks over zijn trainingen te vinden, maar vandaag gewoon aanspreekbaar. Alleen met hem praat je al over 45 jaar hardloopervaring.

Ik opperde nog het loopje twee uur uit te stellen omdat het dan droog zou worden maar het schijnt dat Geert Wevers heel slecht tegen verandering kan dus dat was geen optie. Na al deze gezelligheid wilde ik thuis het bad opzoeken maar toen werd ik geheel onvrijwillig blootgesteld aan de AVA groepsdruk. Dankzij mijn sterke karakter kon ik het weerstaan totdat Theo mij vaderlijk toesprak. Het was goed voor mij en ik moest maar gewoon even meelopen. Theo kon ik natuurlijk niet weigeren.

Ondertussen vond ik het wel eens tijd om te beginnen, ik was immers al behoorlijk nat geregend en iedereen zat maar een beetje te dralen. Maar we konden nog niet vertrekken, ook niet na een driedubbele koppentelling door Geert, redundant ook nog eens uitgevoerd door Rinke. Nee, Rinke ter Haar moest nog een kerstboodschap uitspreken en de route documenteren.

Vandaag stond er een kerstboom op het programma. Eentje met heuse stam en takken. En omdat het allemaal ook een beetje spannend moest zijn waren er ook nog een paar slootkantjes in de route opgenomen. Je verwacht van een architect een vooruitziende blik maar bij de planning van een kerstloopje in het ondergelopen buitengebied was die blik ver te zoeken. Slootkantjes!

Na een lange toespraak mochten we dan eindelijk beginnen. Het tempo was schappelijk en al snel togen we zuidwaarts richting de Bodendijk. Eenmaal voorbij de oude Albert Heijn pakten we een plantsoentje mee. Voor Theo was dit allemaal nieuw terrein. Eenmaal buiten de bebouwde kom delegeerde Rinke ons de slootkanten op. Het water bulderde naar beneden en in de rug van Gabriëlle doorstond ik deze beproeving. Al snel bleek de wegcommissaris wat minder overwicht te hebben dan gedacht, want de helft van de groep weigerde pertinent de slootkant te pakken en liep over een verhard fietspad de Bodendijk omhoog.

Na enkele keren links dat rechts bleek te zijn en vice versa vervolgden we onze weg op de Kiefteweg richting Duitse grens. Binnen de groep wisselde het tempo een klein beetje waardoor je telkens leuke gesprekken hebt met steeds weer nieuwe mensen. Zo kwam ik op een gegeven moment naast een heel belangrijke avajaan te lopen. Ik begreep van hem dat hij vorig jaar met overmacht de oudejaarsquiz bij Ava had gewonnen en dat hij daarbij Roy Mengerink als teamgenoot had gehad. Maar dat zelfs zonder Roy een eclatante overwinning voor hem geen probleem was geweest. Op het hardloopfront was hij nog maar een jaartje bezig maar hij liep al heel keurige tijden. De 7-bultenloop moest nog even gelopen worden maar de streeftijd daar was voor hem 1:15. Ik weet het niet helemaal zeker maar volgens mij heb ik gesproken met Siep van Schepen.

Vanaf de Kiefteweg liepen we langs de grens richting Hemden om daar het stammetje aan de boom te lopen. Daarna de Damheideweg in waarbij er halverwege paniek ontstond omdat opeens twee dames ons ontvallen waren. De hele groep kwam tot stilstand, lichte paniek hier en daar in de ogen, tot drie ridderlijke heren de kwijtgeraakte dames terug naar de veilige groep brachten.

Vanaf daar mochten we eindelijk weer richting huis maar helaas was het leed nog niet geleden. Op enig moment stuurde Rinke de meefietsers rechtdoor en mochten de loopslaven de meest drassige slootkanten van de dag doorwaden. Op plekken tot het kruis in de modder mochten we met zijn allen deze hindernis nemen. Gelukkig kwamen we snel op de Kappertweg uit en gingen nu echt richting huis. Via de Bocholtsestraatweg en de Dijkstraat kwamen we eindelijk weer op vertrouwd terrein.

Van een nazit is het bij mij niet gekomen, doorweekt en wel wilde ik nu graag gaan genieten van een warm bad en met mij had volgens mij het merendeel dit idee. Maar, het was een supergezellig en leuk loopje en uiteindelijk hebben we samen een prachtige kerstboom gelopen. Chapeau voor de organisatie.

Hans Monasso