Het geheim van sub-3 uur op de Marathon

Theo, Luuk en Geert

Luuk te Brake kwam, zag en overwon

Het (uit)lopen van een marathon is natuurlijk een flinke kluif en verdient alle respect, want je moet er best wat voor doen en laten. Om de magische afstand van 42 kilometer en 195 meter in minder dan 3 uur af te raffelen heb je toch ook zeker een portie talent nodig. AVA-jaan Luuk te Brake vond zichzelf kanshebber om dit kunststukje uit te gaan halen. In zijn twee vorige edities boekte hij telkens al flinke progressie en toonde aan dat het er misschien ook werkelijk wel in zat. Maar… dan moest zijn P.R. wel met dik 9 minuten verbetert worden en kenners weten, dat dit zeker geen makkie is. Toch was zijn omgeving positief gestemd en zagen zeker mogelijkheden. De vrolijkste hovenier van Aalten e.o. besloot om maar eens te rade te gaan bij zijn jongere broer Mark, die gemiddeld toch wel zeker zo`n 32 seconden per kilometer sneller is, dus daar moet toch goede tips te halen zijn. Er werd een pittig trainingsprogramma opgesteld en Luky kon aan de bak, serieus als hij is.

Daarnaast ging te Brake ook nog op zoek naar clubgenoten, die hem aan wat leefstijltips zouden kunnen helpen en die ook een sub-3 uur tijd hadden gelopen op de marathon. Hij kwam daarbij terecht bij Theo Stronks en Geert Wevers, die ooit in 1995 hand in hand de Coolsingel opliepen en de klok stil lieten staan op de onwaarschijnlijk mooie tijd van 2 uur, 57 minuten en 36 seconden. Ja….. ik zie menigeen denken….die twee? Ja het is echt waar en er zijn zelfs bewegende beelden van, maar dit terzijde. Samen met dit duo heeft Luuk in ieder geval gemeen, dat ze alle drie waarschijnlijk never nooit in aanmerking zullen komen voor de hardloopstijlprijs. Maar wat ze ook delen is het feit dat ze wel een flinke portie karakter in de bliksem dragen en dit er op het gewenste moment uit weten te persen. Het trio belegde in het geheim half januari jl. een gezellige avond om eens wat ideeën uit te wisselen en dit werd voor te Brake dan ook gelijk de laatste voor de marathon. De Bourgondiër moest zijn passie voor bier en lekker eten acuut opgeven van zijn adviseurs en een flink aantal kilo`s af gaan vallen voor het beste resultaat. Daarnaast moest hij het aantal uren slaap opschroeven en de handen boven de lakens houden. Ook dat nog, moet Luuk ongetwijfeld gedacht hebben.

Maar de stoere A-loper ging de strijd tegen de kilometers ambitieus aan en de vorm groeide met de week, evenals het zelfvertrouwen en de bravoure. De uitstekende voorbereiding moest hem een tijd opleveren van net effen onder de 3 uur, al besefte de sympathieke marathonloper wel, dat de lat best hoog was gelegd, vooral door hemzelf. Toch oogde hij zo scherp als een mes en maakte op de heenreis naar de marathon van Rotterdam toch wel akelig ontspannen. Paar witte bolletjes met Nutella-pasta en Venz hagelslag, een thermoskannetje koffie…. Nee, geen bijzondere fratsen zo vlak voor de wedstrijd van het jaar. Vlak voordat Lee Towers zijn megahit het startvak in knalde, stond het bekkie goed strak, maar ook weer niet overdreven gespannen. Zijn beide mentoren en persoonlijke coach stonden op de Erasmusbrug en zagen, dat het wel goed zat. Ook bij de passage op dik 26 kilometer liep Luuk nog als de gesmeerde bliksem en zo constant als een Zwitsers uurwerk.

De rekenmeesters lieten weten dat een sub 3-uur er zeker in zat, maar dan moest de man met de hamer niet te hard toe gaan slaan. Met enige grimas op zijn gezicht, maar met de wetenschap dat de missie ging slagen, draafde te Brake de Coolsingel op, deelde wat handkusjes uit en klokte de schitterende eindtijd van 2 uur, 58 minuten en 50 tellen. Het duurde maar even of Luuk kon zijn adviseurs in de armen sluiten en samen vierden ze hartstochtelijk het feit dat het ook hem was gelukt om de magische grens van 3 uur te slechten. Terug in de bus nam de stoere marathonloper om te herstellen nog zijn laatste broodje chocopasta en een beker lauwe koffie. O, ja… en een lekker koud biertje! (FR)