 |
| De Konikspaarden in de uiterwaarden van Beuningen |
Oeverwallen, boomgaarden en
lidsdodden
Ik ontdek het prachtige
buitengebied van Beuningen met de overgang van het kleinschalige landschap op
de oeverwal naar de uiterwaarden langs de Waal. Ik wandel langs boomgaarden en
weilanden, door bossen en over landgoed Doddendael.
Het Slot Doddendael, ligt
statig in het wit met een gracht die bijna droog staat. Het is een najaarsdag
maar het lijkt wel lente, klompenpaden blijven boeien. Slot Doddendael is een
Middeleeuws kasteeltje, omringd door een slotgracht. Het slot werd gebouwd in
de jaren ’30 van de 14e eeuw. Vermoedelijk is het vernoemd naar de lisdodde,
een rietsoort met typische, sigaarvormige aren, die ook nu nog rijkelijk in de
drassige omgeving voorkomt. Het slot is al in bezit geweest van verschillende
families, toen de familie Van Stepraedt het in 1489 kocht voor 4000
goudguldens. In 1526 verkochten ze Doddendael aan hertog Karel van Gelre, die
het slot gebruikte als vesting. In datzelfde jaar ondernamen verschillende
Nijmegenaren per boot een plundertocht naar het slot en staken het in brand. In
1528 kocht de familie Van Stepraedt het slot weer terug, afgebrand en wel, en
begon met het herstel.
In 1585 werd het kasteeltje
door de Spanjaarden bezet. Tijdens het Beleg van Nijmegen heroverde Prins
Maurits het kasteel en liet het opnieuw in brand steken. Na die brand stonden
alleen nog de zware rompmuren overeind. Onvermoeibaar pakte de familie Van
Stepraedt het herstel weer op. Deze familie gebruikte het gerestaureerde slot
vanaf het midden van de 17e eeuw echter niet meer als hoofdverblijf. Toen de
katholieke eredienst verboden werd, stelden zij de slotkelder ter beschikking
als schuilkerk. Stiekem gingen de katholieken uit de buurt hier naar de mis.
Van die schuilkerk zijn nu nog altijd resten te zien. De laatste grondige
restauratie van Slot Doddendael dateert van 1972. Sindsdien is Slot Doddendael
een populair en veelgebruikt decor voor feesten, diners, trouwerijen,
vergaderingen en congressen.
Een paar kilometer verder zijn
de uitzichten over de Waal prachtig, je loopt door de lage waterstand vlakbij
het water van de rivier en ziet de schepen dicht voorbijkomen. Door de
uiterwaarden gaat het pad verder, mooie wilgen half in het water. Aan de overkant
van de Waal de kerktoren van Slijk-Ewijk, in het westen de brug bij Ewijk en in
het oosten de boogbrug bij Nijmegen. Even verderop kruisen een heel aantal
konikspaarden precies mijn pad. Een kudde in de wildernis moet voor zichzelf
zorgen en daarom zijn de hengsten en merries vaak minder mak dan tamme paarden.
Alles en iedereen kan voor hen gevaalrijk zijn. Wie goed oplet weet precies aan
de stand van de oren en de houding wat er in het paard omgaat heb ik al eens
ergens gelezen. Afstand houden blijft belangrijk en ik ben dan ook op mijn
hoede. Gelukkig gaat het allemaal goed en het is ook een machtig mooi gezicht
om er zo dicht langs te lopen, kan ik achteraf wel zeggen!
Klik op de link voor enkele foto's
Geen opmerkingen:
Een reactie posten