De LW2 op het strand in Midsland aan Zee |
We dalen het uitkijkpunt weer af en lopen het vogelbroedgebied Waterplak binnen. Omdat we midden in het broedgebied zitten moeten we op de paden blijven om de bruine kiekendief, de aalscholver en de blauwborst voldoende rust te geven om hun jongen groot te brengen. We lopen het plaatsje West aan Zee binnen en gaan het strand op. We worden gewaarschuwd dat er een griepvirus onder de zeehonden heerst en dat we dode of zieke dieren kunnen aantreffen, gelukkig zien we er geen één.
'Waar de zee het land ontmoet daar vind je de Branding' en in dit strandpaviljoen in Midsland aan Zee drinken we wat. Er ligt hier een grote boei op het strand, de rode LW2. Een overblijfsel van een strandfestijn of zijn jutters de KNRM voor geweest en hebben zij de ton uit de branding gered? Ik zou het niet weten en veel echte Terschellingers weten het antwoord op die vraag evenmin. Het schijnt dat het drijfbaken ooit een ondiepte gemarkeerd heeft op het Lutjewad, bij Wadlopers betere bekend als Engelmanplaat, maar is nu zelf gestrand.
Even later laten we de koffiemolen in Formerum, een voormalige korenmolen, links liggen en lopen Landerum binnen. In de verte zien we de dijk van de Waddenzee aan de horizon verschijnen en steken deze over, nog geen uur geleden liepen we op het strand van de Noordzee. Prachtige vergezichten, ontzettend veel vogels en het gekwaak ervan dat onze rust enigszins verstoord. Ruim 15 kilometer verder lopen we Midsland weer binnen. Wederom een prachtige route.
Klik op de link voor enkele foto's
fotoalbum
routebeschrijving
Hervormde kerk in Midsland |
Strandpaviljoen de Branding |
De koffiemolen in Formerum |
2 opmerkingen:
In de zomer wil je in midsland niet komen :P
Dit is toch een Groene Wissel van Bart van de Schagt?
Een reactie posten