Zo herken je een sportverslaving

Hoe weet je of jouw relatie met sport nog wel gezond is?

Als je dit leest is er een grote kans dat je helemaal verslingerd bent aan hardlopen. Waar het misschien begon met één of twee keer per week trainen, is vier, vijf of misschien wel zes of zeven keer nu eerder regel dan uitzondering. Je hebt van je omgeving vast wel eens de vraag gekregen ‘of het niet wat minder kan’ en ‘of zo veel sporten wel gezond is’. En ja, de scheidslijn tussen lekker sportief bezig zijn en obsessie is soms dunner dan je misschien denkt. Hoe weet je of jouw sportgedrag dwangmatig is? En hoe kun je vervolgens het beste handelen? Wij interviewden er ervaringsdeskundige Lianne Blacquière over.

Eetstoornis en dwangmatig sporten

Lianne is tegenwoordig coach op het gebied van intuïtief eten, eetstoornis herstel en traumatherapeut. Ook is zij schrijfster van het boek ‘Een nieuw begin’, waarin zij haar reis naar het helen van haar relatie met eten en uiteindelijk haarzelf beschrijft. Daarnaast heeft ze haar eigen podcast. Kortom: ze is lekker bezig. Helaas ging het haar echter niet altijd voor de wind. Rond haar vijftiende ontwikkelde zij een eetstoornis.

‘Bij mij was sporten een leidende factor om eten te compenseren. Wanneer ik iets had gegeten, geloofde ik altijd dat ik dit ook weer moest verbranden. Je las zo vaak dat de gemiddelde Nederlander te weinig bewoog. Hierdoor was ik altijd bang dat ik te weinig deed en een dag stilzitten was geen optie. Op een gegeven moment deed ik oefeningen in mijn kamer, zocht ik workouts op YouTube en werd ik bang om te rusten. Ik voelde een continue drang om te bewegen en te sporten en dacht dat ik kilo’s zou aankomen als ik dit niet zou doen. Dit werd verslavend.’

Tekenen dat je doorschiet

-Angst voor rust

‘Vraag jezelf eens af of je moeite hebt met niks doen en rusten. Elke dag 10.000 stappen halen en wekelijks je sportschema afwerken; is het ook mogelijk om dit niet te doen? Als deze gedachte je stress, angst, paniek, irritatie, spanning of frustratie geeft en je jezelf altijd pusht om te trainen, ook als je vermoeid bent, of zelfs geblesseerd of ziek, dan is er sprake van een verstoorde relatie met sporten.’

-Trainen is een 'moetje'

‘Als je jezelf altijd maar moet pushen, je naar de sportschool gaat omdat het hoort terwijl je het niet leuk vindt, dan gaat er iets niet helemaal lekker. Iets waar je ook op kunt letten, is hoe jij tegen jezelf en je lichaam spreekt wanneer je aan het sporten bent. Is het ooit goed genoeg? Ben je ooit tevreden met wat je doet?’

Hoe kun je als omgeving het best handelen?

Wanneer je merkt dat iemand de laatste tijd wel erg fanatiek is met sporten en bijvoorbeeld veel gewicht heeft verloren, kun je je hier best zorgen over maken. Maar hoe kun je zo iemand benaderen, zonder direct aanvallend te zijn of de situatie te escaleren?

‘Communiceer altijd vanuit jezelf en begin met te vragen hoe iemand zich voelt. Uit je zorgen en vraag hoe dat vele sporten voor de persoon voelt. Iemand kan weerstand geven en het ontkennen of proberen het goed te praten. Dit hoort erbij, aangezien we onszelf vaak verdedigen en saboteren om maar niet de waarheid onder ogen te zien. Het is heel belangrijk om de persoon in kwestie te benaderen vanuit compassie en omarming. Laat weten dat het helemaal oké is als de persoon er op dit moment niet over wil praten, maar dat diegene altijd bij je kan aankloppen als hij of zij hulp nodig heeft. Blijf de persoon confronteren als het patroon door blijft gaan of erger wordt. Zoek externe hulp als je merkt dat het extremer wordt.’

Kun je ooit weer 'gewoon lekker sporten'?

‘Vrij en heel fijn. Ik ben zelf fan van powerliften en yoga. Ik ga naar de sportschool als ik er zin in heb en als mijn lichaam aangeeft dat het genoeg energie en ruimte heeft om te bewegen. Maar als ik kapot ben en rust nodig heb, dan luister ik hiernaar. Ik heb een balans gevonden tussen lekker bewegen en rusten. Ik gebruik sporten nu juist om te verbinden met mijn lichaam en het te voelen, in plaats van ervan weg te rennen en uit mijn lichaam te treden. Ik moet niks en mag alles.' (bron)