Verslag van het 10e uitstapje herengroep AVA'70

Erwin Wamelink

Ava-heren werken aan hun handicap

door Erwin Wamelink

Dat de meeste Ava-heren een handicap hebben is geen geheim. Toch hebben weinig heren ooit op een golfbaan gestaan. Tijdens de tiende editie van het beruchte herenuitje trokken 19 heren, onder leiding van Gerrit Ormel en Theo Stronks, richting Voorst voor een spannend potje golf. Hoewel de lompe Aaltense boeren even moesten wennen aan de Voorstse kakkers, was het ijs na een goed stuk appelgebak snel gebroken. Na een korte instructie van de instructeur, die volgens mij zelf nog nooit een golfclub in de handen heeft gehad, begon de felle strijd.

De ‘oudjes’ werden in een speciale groep gestopt. Naast de twee organisators zaten ook Jan Rademaker en de fanatiekste zestig plusser van het westelijk halfrond, Bert Klutman, in deze veteranen groep. Voor deze mannen werden de afstanden aangepast. Ook speelden zij met grotere ballen en werden ze met een golfkarretje van afslagpunt naar afslagpunt gereden. Jan was zo onder de indruk van Berts verhalen over zijn werk bij het waterschap, dat hij spontaan alle ballen in de vijver sloeg. “Ik wil net als Bert ook wel eens een monster van het water nemen,” was het slappe excuus van de aftredend voorzitter. In een ander groepje maakte Robert Temming indruk. Voor iedere bal nam hij ruim de tijd. Met specifieke metingen schatte hij de afstanden in en ook maakte hij subtiel gebruik van de wind. Dit was duidelijk te zien in zijn slagen. Met fijne precisie sloeg hij al zijn ballen met een prachtig boogje geweldig uit de richting. De winst ging uiteindelijk naar niemand minder dan Ronald Pastoors. Door verschillende redenen kwam hij de laatste jaren weinig aan hardlopen toe. De uurtjes die hij daardoor over had spendeerde hij aan golfen en met succes. Na 18 holes stonden er 82 punten op het scorebord. Benno A. Was met 123 slagen duidelijk de minste speler van het gezelschap. A. drong er nadrukkelijk op aan dat hij niet wilde dat zijn gehele naam werd genoemd in dit stuk. Deze wens respecteer ik en hier houd ik mij dan ook aan.

De golfbaan leek na het bezoek van de Ava-heren meer op het crossparcours van de Zwarte Cross, maar dat mag de pret niet drukken. Het hoogtepunt van de dag is zoals ieder jaar het buffet. Aan niets kwam het de heren te kort. En dat de mannen honger hadden was wel te zien. De buffetbakken konden zonder te worden afgewassen gewoon weer terug in de kast. Nu de bodem was gelegd was het tijd voor bier. En met drank in de man verdwijnt het verstand in de kan. De grote verhalen vlogen over tafel. Dit wordt ook wel de ‘wie heeft de grootste praat’ genoemd. Henrie Drenthel kwam met een opgeblazen verhaal over een zogeheten BOA. Dit is een buitengewone opsporingsambtenaar. Het kwam erop neer dat Drenthel slaags was geraakt met de politie nadat hij zijn blote billen uit het raam had gestoken. Zoals een goed journalist betaamt heb ik natuurlijk wat research gedaan en verschillende bronnen bevestigden dat het verhaal behoorlijk uit zijn verband was getrokken. Marco van Rijs wilde ook even de blits maken met een slechte anekdote. Dit verhaal kan nog consequenties hebben voor zijn huidige baan, dus hier wijd ik verder niet over uit. 14 bier en 25 vrouwonvriendelijke verhalen verder was het tijd om op te stappen.

Halverwege de terugweg werd er nog even gestopt om te kijken of alle prostaten nog wel goed functioneerden. Er waren geen problemen. Deze feiten heb ik overigens niet gecheckt. Na een uurtje fietsen was Aalten in zicht. De dag was als ik voor mezelf spreek meer dan geslaagd en veel te snel voorbij. Hopelijk kan de organisatie tijdens het elfde uitje op minstens 25 deelnemers rekenen! 

Gerrit Ormel

Theo Stronks

Bert Klutman en Ronald Pastoors