Woold in Winterswijk

Nat geregend of is het angstzweet?

Het kon wel eens de warmste dag van de laatste tientallen jaren worden maar als Rob Berkelder en ik s'morgens om klokslag 9.00 uur op de parkeerplaats van Wok Wamelink in Winterswijk staan is daar gelukkig nog niet veel van te merken. Het miezert wat en in de verte zijn wat onweersflitsen zichtbaar maar het is geen reden om niet uit de auto te komen.

Vanaf de parkeerplaats lopen we over het pad links van de manege om even later door het fietstunneltje te gaan. Ongeveer een kilometer verder zien we aan onze rechter kant achter de bosrand twee schoorstenen van het Bleekhuis. Deze hebben jaren dienst gedaan voor de vier grote Winterswijkse textielfirma's maar in de jaren '70 is het gebouw ingestort. Na de restauratie van de schoorstenen zullen de contouren van het gebouw zichtbaar gemaakt worden.

Een eindje verder komen we bij de Watermolen van restaurant de Gulle Waard. Aan de kant van de brug waar wij lopen staat de oliemolen en op de andere oever staat de korenmolen, de beide waterraden zijn verdwenen. We volgen de Wooldseweg, steken deze vervolgens over en lopen de Greversweg in. Links achter boerderij 'Plekenpol' schittert een tot woonhuis verbouwde theekoepel, wat de oudste van Winterswijk blijkt te zijn.

Het begint wat harder te regenen en ook het onweer wil nog niet echt wegtrekken als we het natuurgebied 'de Bekendelle' inlopen. De Boven-Slinge slingert zich prachtig door het bos en enkele ontwortelde bomen hebben een weg over het water gevonden. Het is één van de weinige moerasbossen van Nederland en delen van dit gebied zijn nog in bezit van de 'Scholtenboeren', die het vroeger in grote delen van Winterswijk voor het zeggen hadden.

Het 'Keunenhuis' laten we links liggen en het schijnt dat er binnen in deze boerderij uit 1908 nog niets veranderd is en het nog steeds de sfeer van de vroegere twintigste eeuw uit ademt. In het arbeidershuisje op het erf ligt een vloer van kleine veldkeitjes. Tussen de weilanden door komen we op de Bocholtse Baan uit.

Op het laatste gedeelte van de route willen we het Buskersbos nog mee pakken maar voordat we nog maar één stap op de dijk kunnen zetten die langs het bos loopt, vliegt een enorme buizerd net voor ons weg waar we toch wel van schrikken. Met zijn enorme reikwijdte aan vleugels durven we niet dezelfde richting als de vogel op te gaan. We besluiten het zekere voor het onzekere te nemen en gaan hetzelfde pad terug. De laatste kilometer hebben we het niet over veel anders gehad en af en toe hebben we ook nog eens omgekeken of de buizerd niet dezelfde weg als de onze koos. Veilig komen we weer op ons vertrekpunt aan, we zijn behoorlijk natgeregend of is het angstzweet?

Klik op de link voor enkele foto's

fotoalbum

De watermolen bij restaurant de Gulle Waard

Enkele ontwortelde bomen hebben een weg over de Boven-Slinge gevonden