X-Trails Zuid-Limburg Nederland (6 t/m 8 september 2013)

Henrie Drenthel

Na de afgelopen jaren ruim vijftig marathons en ultra’s te hebben gelopen keek ik langzamerhand al weer uit naar een nieuwe uitdaging. Ik wilde wel eens een meerdaagse wedstrijd/trail lopen. Al eens even kort met André Bleumink gebrainstormd maar me het eerst te binnen schoot is toch nog wel een beetje te hoog gegrepen. Namelijk de Trans Alpine Run (TAR). In acht dagen van Zuid-Duitsland naar Noord-Italie, maar waarschijnlijk nog een verre droom. Een kleiner broertje er van is de Salomon4Trails; 4 dagen van Zuid-Duitsland via Oostenrijk naar Zwitserland. Deze kwam qua planning weer niet super goed uit dus voorlopig maar even uitgesteld. Gelukkig kwam onze Geldropse trailfanaat Chris van Beem met het idee om in Nederland een Trail-3-Daagse te organiseren met 4 trails in 3 dagen in het prachtige Zuid Limburg. André moest helaas afhaken, had een belangrijke beslommering (happy birthday), maar gelukkig waren er weer veel meer bekende gezichten.

Vrijdag 6 september 2013:

Vanmorgen bij prachtig weer richting het zuiden gereden en tegen half twaalf was ik op het Base Camp; camping en pension Het Bovenste Bos in Epen. Vanaf deze lokatie start en finisht  elke trail dus wel lekker handig, alles bij de hand. Een prachtige plek voor de camper op de terrassencamping en een geweldig uitzicht. Het begint nu wel warm te worden (30+) dus dat wordt zweten vanmiddag. Om 14.00 uur starten zo’n 88 competitie trailrunners en enkele dagjesmensen de eerste etappe. Deze heet het rondje Gulpen en gaat over een afstand van 31,5 km. Het begint gelijk al met een lekkere klim door een weiland omhoog en daarna dalen we een heel stuk af langs de rivier de Geul richting Partij waar de eerste verzorging is. Kijk om m’n horloge en zie dat het veel te hard gaat. Stukken boven de 12 km/u en gemiddeld over de eerste 15 km boven de 10 km/u. stom weet ik dan al want ik heb behoorlijk last van de hitte die nu wel erg drukkend is. Ik besluit om wat snelheid te minderen om toch goed de rest te doorstaan. Stukken van het parkoers ken ik van Limburgs Zwaarste en de Koning van Spanje Trail maar weet dan ook gelijk dat we ook van twee kanten de Gulpenerberg op moeten en daarna nog een keer het begin van de Koning van Spanje. Afijn, bij de tweede verzorging bij 23 km moet ik echt even gaan liggen. M’n linker oor doet het even niet meer en ook het beeld wordt af en toe troebel dus maar gauw even een paar bekers cola er in en verder. De suiker doet z’n werk en rustig hobbelen we verder. Nog twee gemene stukken met de handen op de knieën door het bos omhoog en via een westelijk lusje om Epen dalen we de laatste 500 meter weer af naar de camping. Fijn gaat dit niet meer; overal wil de kramp inschieten. Uiteindelijk een 41^ste plaats na de eerste dag waarbij er 37 uitvallers waren in een tijd van 3.48 uur. Grootste tegenstander waren vandaag niet de heuvels maar het weer. ’s Avonds lekker gegeten en daarna nog wat gechilled met een paar biertjes bij de open haard (zonder vuur).

Zaterdag 7 september:

Vanmorgen om 8 uur uit de veren. Het weer is om te lopen een stuk beter. Een graag of 20 dus dat kan prima. Wel staan er vandaag twee trails op het programma; een ochtendtrail van 28,5 km en een nachttrail van 13,5 km. Het voelt na het ontbijt best aardig met de beentjes en ik besluit vandaag wat rustiger te starten dan gisteren en neem me voor met Rob Roelofsen samen te lopen. In de diverse trails is al gebleken dat we eigenlijk altijd bij elkaar in de buurt lopen, alleen bleek Rob gisteren drie minuten sneller te hebben gelopen. De start is een kwartier te laat omdat de wegbewijzeraars er toch meer tijd voor nodig bleken te hebben en besluiten op het laatste moment de looprichting om te draaien. Vanmorgen gaat het door het Vijlerbos richting Vijlen/Vaals en het drielandenpunt. Tempo een stukje lager en het samen lopen gaat super. Na 7 km al de eerste verzorging; men was vergeten ze in te lichten dat de route omgedraaid was L. Via prachtige stukken bos en vergezichten komen we via veel single-tracks  bij het drielandenpunt uit alwaar enkele grapjassen de lintjes verhangen hadden. Gelukkig kende ik dit stuk parkoers van Willem Mutze’s Ultralopen en hielden we de schade beperkt. Na de verzorging moest er nog 12,5 km afgelegd worden na de finish, maar bij 22 km ging het toch weer mis. Overal stonden lopers vertwijfeld te zoeken naar de juiste weg. Niet te lang gezocht en op gevoel een paardenpad omhoog gelopen in de richting waarvan ik dacht dat we heen moesten. Dwars door een filmset, en Rob besloot terug te gaan (hoorde ik later) kwamen we uiteindelijk weer lintjes tegen. Die maar weer gevolgd en via een laatste stuk asfalt naar de camping terug. Eindtijd 3.18 uur en na twee afstanden een 35^ste plaats in het algemeen klassement. Even lekker douchen en dan proberen een paar uurtjes te slapen wat nauwelijks lukt. Om 17.00 is het reveille voor het avondeten; groentesoep, rijst met kip/kerry en chocoladevla. Een lekker kopje koffie en dan maar wachten tot het 21.00 uur is, de start van de nachttrail van 13,5 km. Ruim voor de start staan we compleet met hoofdlamp op te wachten voor de start. Heb een dun jasje aangedaan en een drie-kwartbroek omdat ik het toch wat frisjes begon te vinden. De bikkels staan in korte broek en hemdje. Het is behoorlijk donker als we starten en de voorspelde regen blijft gelukkig achterwege zodat ik het tijdens de eerste klim al behoorlijk warm begin te krijgen. Aan het begin lopen al een paar keer bijna verkeerd omdat lokale grapjassen de opgehangen glow-sticks hebben weggehaald. Na drie kilometer gaat het een stukje omlaag en de vaart zit er goed in. Van vijf tot acht kilometer is er een wat langere klim en halverwege is de enige verzorging. Ik besluit daar geen gebruik van te maken en door te denderen. Laat zo een heel groepje achter me en loop lekker door, totdat…. Twee lopers voor mij komen bij een boerderij terug lopen en zijn de route kwijt. We proberen nog even een andere afslag op het erf maar dat wordt ook niks. Dan maar terug. En daar staat de hele groep weer die ik net achter gelaten had netjes in de file voor een draaihekje alwaar de glow-stick ook was weggehaald en wij dus pardoes langs gerend zijn. Het gaat met een behoorlijk tempo op en af en voor ik het weet zit ik al in de laatste kilometer richting finish. Een 31^ste plaats tijdens de etappe en een gemiddelde van bijna 10 km/u. is eigenlijk weer veel te hard met wat we al gedaan hebben en wat ons morgen nog te wachten staat. Afijn, lekker douchen, soepje, biertje en dan als een blok in slaap vallen. Niet dus! De soep en het bier vielen verkeerd en kwamen er in een sliertjesfontein weer uit en ook het slapen wil maar niet lukken. Het is beginnen te stortregenen en het klatert op de camper. De benen zijn heel onrustig en het blijft draaien. Om half 5 ga ik er even uit omdat het begint te waaien en ik de luifel voor de zekerheid toch maar even inklap. Ik twijfel nu werkelijk of ik zondag wel start. De wekker zet ik maar even een uur vooruit naar 8.30 uur, hopende nog wat slaap te pakken.

Zondag 8 september:

Gelukkig pak ik nog wat slaap mee, maar doodmoe zit ik om 9.00 uur aan het ontbijt en bedenk mij hoe ik deze dag door kom. Op Buienradar wordt een partij slecht weer voorspeld en ik trek mijn regenjas aan en doe een dun jasje en droog shirt in de rugzak. Als ik om 9.45 uur bij de start kom zie ik allemaal korte broeken en T-shirts??? Ik vraag Rob en enkele anderen of hij Buienradar wel gezien heeft en zij antwoorden dat bij hun de neerslagverwachting 0 mm is?! Na de foutieve voorspelling van gisterenavond besluit in hun voorspelling maar aan te houden en ren vlug terug naar de camper om de regenjas te wisselen voor het dunne jasje. De start is 10.00 uur precies en het worden 30,5 km richting Slenaken. Direct gaat het omhoog, de weg die we gisterenavond nog zo fijn mochten afdalen. Lekker begin (maar niet heus). Het is aardig glibberig in het bos en de benen voelen vermoeid aan, net als de rest van m’n lijf. Rob ben ik na 2 km al uit het zicht verloren en bij 7 km heb ik het eigenlijk wel gehad en denk er serieus over na om bij de verzorging van 12 km uit te stappen. Bij deze verzorging gaat eerst al even het jasje uit, want het wordt echt lekker warm en ik spreek mijzelf even vermanend toe; kom pussy, doorlopen. Daar gaan we weer en na een kilometer of 15 zit er toch weer iets van lijn in en als we na 21 km bij Slenaken een hele gemene heuvel in het bos op handen en knieën gehad hebben (kilometertijd 11.21 min!) weet ik dat ik het wel ga halen. Bij de tweede verzorging na 24 kilometer drink ik twee bekers cola en vul een flesje met cola voor de laatste 6,5 km. Vals plat gaat het door het bos omhoog en ik kan behoorlijk goed door blijven lopen en haal toch nog de één na de ander in al heb ik nog steeds niet het gevoel dat ik vleugels krijg. Na een tijdje zie ik aan m’n rechterhand de camping liggen en denk heel even dat we vandaag zomaar een kilometer cadeau krijgen. Niets is minder waar! Na 29 km krijgen we nog een bonuslusje van 1500 meter steil weer door een weiland de berg op en verder klimmen richting kasteeltje en vandaar uit de laatste 500 meter naar de finish. Na 3.41 uur en een 61^ste plaats in het dagklassement blijkt wel dat dit de slechtste dag was maar dolblij en toch heel tevreden genieten we nog even na over deze 104 km in 3 dagen. Uiteindelijk zijn Rob en ik nog binnen een minuut van elkaar geëindigd op een 35^ste en 36^ste plaats in een eindtijd van globaal 12 uur en 13 minuten. Na een klein beetje autopech kom ik ’s avonds moe maar voldaan weer terug in Aalten aan. Eerst maar eens een loopvrije week en een kermis en daarna zien we wel weer.

Voor foto’s Rob klik hier

Site organisatie en route’s klik hier

Uitslagen en nog meer foto’s klik hier

Groeten, Henrie

Rob Roelofsen