Inmiddels was het zo hard gaan regenen, dat er geen droge draad meer om onze lichamen zat |
Soms heb je van die loopavonden
waarvan je weet: Deze ga ik nooit meer vergeten! Donderdagavond was zo’n avond.
Een Duurloop 1 van 15 kilometer stond op het programma. Tussen de buien door was
ik in een lichte motregen naar het AVA’70-terrein gefietst. Iets wat een
enkeling in onze A-groep (ook van het Kobus) niet kan zeggen, omdat het
werkwoord fietsen gewoonweg niet in zijn woordenboek staat. Onder leiding van
opperhopman Wim B. liepen we met twaalf man et moi (Evelien waar was je?)
richting het Pöppinkpad. Inmiddels was het zo hard gaan regenen, dat er geen
droge draad meer om onze lichamen zat. Dorst kreeg je ook niet, want het water
liep er vanzelf in.
Inmiddels waren we zeiknat bovenaan de Welinkweg beland. In
het zandpad naar de Romienendiek werd het aloude spelletje ‘Plasje springen’
weer eens gelanceerd door Dennis. Én met succes!! De modderkledders vlogen om
onze oren en knap als je nu de onderbroek of string nog droog had. Inmiddels
waren we in een modderstroom beland, waarbij we Erwin haast waren verloren,
maar gelukkig konden we hem nog net met gevaar voor eigen leven redden. Op
Klein Zwitserland zag ik Geert W zichtbaar genieten van de drek, maar vooral van de lol er om heen. Geert zag
al weer een ‘stukje’ voor zijn site voor zich (jao jao!).
Het ‘plasje springen’ was al rennende vervangen
door ‘moddergat springen’. Nog vele malen leuker en daar word je nog viezer
van. Gelukkig kregen wij op het mooie Kobus de kans om door het oerwoud te
rennen, waarbij het volgende spelletje zich aandiende; Het zogenaamde: Tak
trekken! Je rent onder een tak door, trekt die voorzichtig omhoog en laat hem
dan los… En je achterbuurman krijgt een heerlijke douche. Daarna moesten we nog
een weg ‘doorwaadden’, zwaaien naar blije wandelaars en sommigen moesten nog afwateren
(want al dat water gaat toch wel op je
blaas werken..).
Als een échte Pieter
van den Hoogenband liet Dennis nog even zijn zwemkunsten zien, door supercool even
de snelstromende Slinge (die in het Nannielaantje) over te zwemmen. Wat een
avond!! Bij het AVA terrein kwam deze bijzondere loop tot een einde en moest
dit natúúrlijk vast gelegd worden. Bijgevoegd de foto’s van dit stelletje
ongeregeld op deze speciale avond om nooit te vergeten.
3 opmerkingen:
Haha.. gerdy. Mooi stukje.. ik voel me trouwens niet aangesproken 😉😉
Met de grootste Skik :)
Dat wordt de volgende keer een paraplu
Mee nemen met hardlopen
Een reactie posten