Het paadje in de richting van de oestermeertjes met vissershuisjes |
Het mooiste moment van de dag is het 's morgens vroeg om een uur of half acht, waardoor je in alle stilte deze omgeving ziet ontwaken. Zo ook deze ochtend. Ik ren vanaf de camping richting de haven van Boyardville. De zon komt langzaam op en al rennende loop ik naar de pier die 500 meter de zee in loopt. De pier is slechts drie meter breed waardoor je het gevoel hebt midden in de zee te staan. Met de frisse ochtendbries in mijn haren en dit prachtige uitzicht besef ik me hoe lekker wakker worden dit toch is. Ik vervolg mijn hardlooptochtje over het pad tussen de oestervelden. Dit pad loopt langs kleine (kunstmatige) meertjes waar de vissers de huitres (oesters) kweken.
Ik hoor naast de meeuwen ook een andere vogel en bedenk me nu dat het wel handig zou zijn dat mijn loopmaatje Rinke in de buurt zou zijn omdat hij vele vogelgeluiden met behulp van zijn vogel geluidenbandje op kan sporen. De gekleurde huisjes van de oestervissers kleuren de prachtige omgeving. Ik vervolg het mooie looppaadje om daarna weer met een bochtje richting Boyardville te rennen. Tevreden druk ik mijn Garmin bij terugkomst in.Naast de 8,67 kilometer staat er een heerlijk looptochtje op de teller. Naast hardlopen is dit eiland ook heel geschikt om mooie fietstochtjes te maken.
Vakantiegroetjes van Gerdy Hoornenborg
Het aanzicht van het haventje met de opkomende zon |
Het uiterste puntje van de pier van Boyardville |
1 opmerking:
Mooi verhaal! Ik vermoed een Polifinario...daar stikt het er van in Ile d'Oleron.
Een reactie posten