1 januari 2020 was voor mij de start van een trainingsperiode naar de marathon van Rotterdam. Het zou mijn 2e marathon worden. En wat is er mooier om dit te doen in het jaar dat Ava70 zijn 50 jarige jubileum viert? Zoals iedereen weet ging dit plan niet door vanwege Covid19. En heb ik na een aantal weken mijn training afgebroken. Maar goed, niet getreurd, hij werd verplaatst naar het najaar, 25 oktober.
Dus na een zomer zonder echte doelen begon ik,
tegen beter weten in, 3 augustus aan mijn 22 marathon opstart van het jaar. En
van te voren had ik bedacht, dat ik hoe dan ook een marathon wilde lopen dit
jaar. Of Rotterdam door zal gaan of niet! Zo was de trainingsarbeid niet voor
niks. En ook al gauw werd Rotterdam opnieuw geschrapt van de hardloopkalender.
Mij gelijk aangemeld voor de Landschaps Marathon van Winterswijk, stond ook al
eens op mijn wensenlijstje. Ook die werd op het laatst moment gescharpt.
Inmiddels zul je denken: hoe
kom je dan bij 75km?
Op 31 december 2019 zag ik een bericht in een Ava70-app groep van Mathias Welz. Hij had deze dag een afstand gelopen van 75km! het zogenoemde Scholtenpad. Dit is een route die oorspronkelijk bestaat uit 4 etappes die starten vanuit de markt in Winterswijk. Inmiddels zijn er meerdere varianten. Ahfijn, deze route kun je dus ook in 1 keer rondom lopen. En dit had Mathias Welz dus gedaan. En via de website FKT (Fastest Known Time) zag ik dat het nog iemand dit had gelopen (inmiddels nog 2 mensen). En het leek mij een leuk idee om deze route ooit te gaan lopen. Hoe gaaf is dat!?
Terug naar toen voor de 2e
keer Rotterdam werd afgelast.
Toen dit gebeurde bedacht ik mij waarom loop ik na mijn solo marathon, niet het Scholtenpad. En daar kwam de Achterhoek Ultra. Het enige evenement dat in dit jubileumjaar van Ava70 wel doorging. Ik wilde de marathon en de 50km als voorbereiding gebruiken voor de 75km. Dus geen tijd in mijn hoofd om de marathon of 50km of 75km te voltooien.
Zondag 4 oktober.
De dag van mijn solo marathon. Oorspronkelijk stond de marathon van Winterswijk deze dag gepland. Maar ik had een route bedacht waarbij ik alle plaatsen en buurtschappen aan zou doen in de gemeente Aalten. Deze dag was het niet al te best weer. bewolkt, met een enkele bui, maar boven VEEL wind. Ik had mijn moeder (waarvoor veel dank!) geregeld als navigator en cateraar. Iets over 08:00 ging ik van start. Naar een km of 35 begon mijn hamstring iets te haperen en moest ik mijn tempo iets laten zakken. Na 42.195 drukte mijn klokje weer. Eindtijd: 03:49:54.
Vervolgens snel herstellen,
want aanstaande zaterdag was immers de 50km van Achterhoek Ultra op het
programma. Ik had een trail rugzak geregeld, voeding, voldoende drinken en in
de loop van de week ontving ik de email met daarin de laatste informatie en de
gpx route. Deze ingeladen in mijn fietscomputer en iets na 10:00 stond ik aan
de start op het Ava70 terrein.
De route was mooi en
duidelijk. Al was mijn gps-computer af en toe de route kwijt. Met name in bos
gedeeltes. Gelukkig kwam ik andere lopers en zo liep ik naar het eerste
rustpunt. Dit was goed verzorgd. De wind maakte het koud waardoor ik niet te
lang stil wilde staan. Net toen ik weg wilde lopen kwamen mijn ouders
aanfietsen. Dus na wat extra minuten toch mijn weg kunnen vervolgen. Het
grootste gedeelte tussen rustpunt 1 en rustpunt 2 liep ik alleen, geen andere
lopers te bekennen, wat het mentaal niet makkelijk maakte. Ook de korte
regenbui hiel daar niet bij.
Aangekomen bij het 2e rustpunt
werd ik weer opgevangen door mijn ouders op de fiets. Wat mentaal een oppepper
gaf. Na wat drinken en wat snoepjes, mezelf ingang getrokken voor de laatste
16km. Op wat lastige stukken na, deze uiteindelijk toch goed doorgekomen. Moe
maar voldaan kwam ik binnen na tocht van 5:27:42. Nog nooit zń afstand gelopen,
toch wel trots op mijzelf. Maar ik wist in mijn hoofd wat er volgend weekend op
het programma stond. hoe ik de laatste 5km van deze tocht doorkwam was hoopvol
voor het Scholtenpad.
De volgende dag werd ik wakker met spierpijn en wat last onder mijn voet. Niet zo gek, maar in de loop van de week maakte ik mij toch wat zorgen. Aanstaand weekend ging ik immers een tocht van 75km lopen. Dit is de helft meer dan de tocht van afgelopen zaterdag! Na op maandag een rondje te hebben gelopen om het lichaam weer in beweging te krijgen, liep ik donderdag een 15km duurloop. De spierpijn was inmiddels weg, maar de last onder de voet was nog aanwezig. Al merkte ik tijdens het lopen dat ik er wel doorheen kon lopen.
In overleg met mijn
medefietser en gezien het gunstige weer besloot ik om de tocht op zaterdag te
gaan doen. De mee fietser was wederom mijn moeder, wat heb ik fantastische
ouders! Het idee was om 08:00 te vertrekken.
Zaterdag 17 oktober: De dag
waarvoor ik vele trainingsuren had gemaakt was gekomen. Ik was benieuwd hoe
mijn voet het ging houden....de eerste 10km kwamen we mooi en rustig door. De
route had ik laten starten op ´t Zand in Bredevoort. Om vervolgens via het
buurtschap ´t Klooster naar Vragender te gaan. Van Vragender liepen ik richting
de Engelse Schans bij Lievelde en richting Zwolle bi-j Grolle. Omdat ik mijn
voet toch al wel behoorlijk begon te voelen, had ik in mijn hoofd om vlak voor
mijn pauze wandeling, bij het 20km punt, een ibuprofen te nemen. Ik had van
alles meegenomen, maar schijnbaar de pijnstillers vergeten. Goed, 2 boterhammen
er in, wat drinken en na 1km wandelen ben ik weer gaan hardlopen. Rond km 30
begon ik het zwaard te krijgen. Last van de voet, een lang stuk langs een beek,
een stuk daarvan kon niet gefietst worden dus hebben we daar gewandeld. Na een
stuk harde weg bij kilometer 40 ongeveer moest ik toch echt een sanitaire stop
maken. Kortom ik was met het hele hardlopen er een beetje mee aan het doen.
Wandelen hardlopen, eten, drinken, sanitaire stop...
Ik pepte mezelf op om het
komende uur door te lopen. En bij de 50km kreeg ik weer moraal. Ik was nog
nooit zo ver geweest! Vanwege een aardig vermoeid lichaam besloot ik om vanaf
daar van 5km na de volgende 5km te lopen. Dat deed mij goed. Ondanks dat mijn
lichaam vermoeid was hield ik in mijn gedachte: we gaan nu niet meer stoppen
he! zoveel trainingsuren! zń doel!
Het eind kwam in zicht, we liepen inmiddels rond op buurtschap de Haart. Het einde kwam nu echt inzicht. Wat lusjes en we waren spoedig weer in Bredevoort. En toen wij weer bij het beginpunt waren schreeuwde ik een blijdschaps kreet YEAH! We waren rond, na iets meer dan 74km en 7:57:02 zat mijn tocht erop. De trilogie was voltooid. Vermoeid, op, maar voldaan. Ondanks de echt hele mooie route, langs klinkerpaadjes, landweggetjes, slootkanten en asfalt nam ik mijzelf voor dit in de toekomst niet meer te doen. Ook voor mijn moeder was het een mooie route en ik ben haar veel dank verschuldigd! Alleen omdat ik wil hardlopen!
Voor de geïnteresseerden met
ambities, de route kun je hier vinden (gpx download)
Groeten Daan
Geen opmerkingen:
Een reactie posten