 |
| van links naar rechts Cindy Brusse, Sione Jongstra en Lucienne Groenendijk |
Vandaag
het NK Olympische afstand triathlon te Rotterdam! De start was om 8.10!!! en
door 10 minuten uitstel werd dit 8.20. Van te voren ging er een hele planning
aan vooraf: eerst de deelnemerstas met: startnummers, Swimtas voor spullen na
het zwemmen en finishtas voor spullen na de finish ophalen. Dan de loopschoenen
in transitiezone 2 zetten en vervolgens de Erasmusbrug over naar Hotel New York
om daar transitiezone 1 te vinden en de fiets te plaatsen. Om dat vanuit Aalten
te kunnen doen zou ik om 4.15 s nachts moeten wegrijden. Dit maar niet gedaan
maar het "hotel thuis bij tante Diny en ome Cor" geboekt. Het bleek
halfpension met een heerlijke calorierijke maaltijd. Vooraf chinese tomatensoep
+ stokbrood met smeersels, dan de rijsttafel met oa mihoen en babi ketsjap,
vervolgens het mona-toetje-van-de-maand en een half uur later appeltaart met
slagroom en thuis had ik alvast een broodje hamburger genomen.... Een uurtje
later vroeg Diny of ik nog ergens trek in had.
Het bleek een goede bodem voor een heel goed
resultaat in de triathlon!!! Nog niet eerder dit seizoen had ik zo
makkelijk, lekker en hard gezwommen. Tijdens de 1500m (zonder wetsuit,
watertemperatuur 24gr) bleef ik hetzelfde ritme houden en na 800m begon ik al
mannen in te halen die 10 minuten eerder gestart waren. Ik lag op kop van het
vrouwenpeletonnetje, maar had geen idee of er misschien een stuk of 3 net
achter mijn voeten lagen en dacht zelfs nog dat er misschien wel iemand net
voor de zwemfinish me voorbij zou komen. Ik bleek echter op de kant een
voorsprong van 1.45 minuut op de nr 2, Sione Jongstra te hebben! En dat terwijl
ik vorige week op de 650m nog achter haar finishte. Toen ging het zwemmen
helemaal niet en vroeg me af hoe het kon, dat het in de meeste trainingen goed
gaat en tijdens zo'n eredivisie wedstrijd als een krant met na een paar honderd
meter al verzuring. De maaltijd van Diny zorgde ervoor dat ik nog zeker 1 km zo
door had kunnen zwemmen, maar dat hoefde dus niet. Nee het werd 1 km rennen om
de fiets te bereiken, althans zo leek de afstand wel.... Voor het eerst in de
wedstrijd de schoenen op de fiets gezet zodat ik alleen maar de helm op hoefde
te zetten en met blote voeten door het parc fermee kon rennen. Het aandoen van
de schoenen ging al fietsende prima! Ik leer soms blijkbaar snel van mijn
fouten (hopeloos slechte wissel vorige week). Dan het fietsen.... 1x Erasmusbrug, 2x
Willemsbrug, 2x Brienenoordbrug en ontelbaar veel bochten en verkeersdrempels.
Dit alles ging eigenlijk hartstikke goed. Sterker nog, na elke bocht kwam ik
dichter bij de mannen voor mij. Ik verbaasde me erover dat er mannen zijn die
nog slechter bochten kunnen rijden dan ik. Of....ik begin het dan eindelijk te
leren.
Op de fiets ongeveer 800 ml energiedrank
gedronken en in elke bidon een magnesium tablet. Met vol vertrouwen begon ik
aan het hardlopen en hoopte door de goede intake nu eens geen kramp te krijgen.
De afgelopen 10 jaar heb ik last van krampen gehad in de spieren bij elke
survival die langer dan 1u en 40 minuten duurde en ook bij triathlons.
Maar....helaas...ook vandaag weer narigheid. Ik heb 1km in een lekker tempo af
kunnen leggen toen de R kuit begon te zeuren met kleine krampjes, die dan nog
net te attackeren waren door rustiger te gaan lopen en het R been te ontzien.
Het werd een lang en ongemakkelijk looponderdeel op deze manier en dat terwijl
ik me bedacht dat ik nu eigenlijk wel eens zou kunnen genieten nu ik op een 2e
plek ruim 4 minuten voor de 3e dame lag. Met nog 500m te gaan voor de finish
was ik het zat en zette aan om een hardlooptempo aan te nemen. En jawel, nu
schoot de kramp definitief in de kuit. Stilstaan, wandelen en weer opbouwen
naar een tempo dat me bij de finish zou brengen! En gelukkig lukte dat! De
looptijd was 44.11, niet best, maar gezien de omstandigheden nog meevallend.
Dat moet volgend jaar tijdens het WK voor agegroupers in ieder geval over
hetzelfde parcours goed te verbeteren zijn! Als 2e dame overall kwam ik achter
Sione Jongstra over de finish. 3e werd Lucienne Groenendijk. Teammattie Carola
Nell finishte ook mooi in de top 5 met een 4e plek. Het was een goede keus om me 2 weken geleden
van de sprint over te laten schrijven naar de Olympische afstand en ....het
smaakt naar meer! Het is een uitdaging voor mij om de 10km tijdens de kwart of
de OD een keer goed af te leggen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten