zondag 31 juli 2016

Verslag en foto's van de 2e Sommerlauf in Bocholt(D)

De start van de 2e Sommerlauf in Bocholt
Op de laatste dag van Juli organiseerde Björn Weier voor de tweede keer de Duo Sommerlauf. Vorig jaar verdronk je bijna als je tijdens het lopen naar boven keek, zo hard regende het. Bij deze tweede editie leken we meer geluk te hebben. Het dreigde wel maar op een spatje na bleef het droog. De TomTom wees ons keurig de weg naar de kruising ergens in de binnenlanden achter Bocholt waar het allemaal ging gebeuren. Er stonden al enkele tientallen auto’s geparkeerd in de berm, dus de opkomst was ook heel redelijk.

Naast enkele tientallen Duitse lopers was er ondanks de vakantieperiode, trainingslopen etc. toch nog een mooi aantal Nederlanders aanwezig. Het was erg gezellig voor de start, geen enkele stress zoals je die bij normale wegwedstrijden ziet. Helaas had Björn nog een aantal bospaadjes uit het parcours moeten halen die te erg overwoekerd waren door braamstruiken en dergelijke. Niet slim volgens mij voor een winkel die volop loopkleding verkoopt, dit was een mooie gelegenheid geweest om wat omzet te creëren… Volgende keer een bon voor degene met de meeste gescheurde kleding Björn? Wel kon je ook Icebug trailschoenen gratis testen tijdens deze loop, daar werd ook gretig gebruik van gemaakt.

Na een korte uitleg over de linten en pijlen die gevolgd moesten worden klonk al snel een fluitje en waren we weg. Eric en ik wilden gematigd snel starten en ik zou proberen hem naar een redelijke tijd te hazen. Als duo moesten we in ieder geval bij elkaar blijven lopen. De eerste kilometer ging het meteen al lekker omhoog en werd het veld meteen uit elkaar geslagen. Toen we het eerste bosje indoken werd het verschil tussen de echte asfaltlopers en de trail- of survivalrunners meteen duidelijk. De eerste categorie probeerde ieder modderpoeltje te ontwijken, de laatste categorie koos meestal voor de kortste route. Overal dwars door de plassen leverde meters terreinwinst op.

We liepen inmiddels met het team Henk/Tom Mengers en vormden een mooi samenwerkend viertal. Ondanks dat het tempo er mooi inzat was er toch voldoende ontspanning om lekker  te flauwekullen en wetenswaardigheden uit te wisselen. Tijdens de bospassages hadden we alle aandacht nodig voor de boomwortels, braamstruiken en brandnetels, maar op de stukken asfalt konden we weer even bijkomen. Vals plat omhoog werd afgewisseld met lekkere afdalinkjes, een parcours met voor iedereen wat dus.

In de laatste afdaling zetten we nog even lekker aan en probeerden het tempo de laatste kilometer vast te houden tot aan de streep. De doelstelling van Eric werd in ieder geval gehaald, alles er uit gehaald wat er in zat. De eerste lopers hadden ondanks het pittige parcours behoorlijk scherpe tijden gelopen  en ook de overige lopers kwamen vrij vlot na elkaar binnen. Björn had zijn tafeltje in tussentijd vol gezet met bekertjes water, watermeloen en ander lekkers. Een gezellige bijeenkomst was het, prima geregeld door Björn.

Aangezien we er toch waren hadden Eric, Linda, Angelique en ik bedacht om nog een uurtje te trailen in het gebied. Om één of andere vage reden wilde verder niemand met ons mee. We reden daarom nog een klein eindje verder en slingerden onze rugzakjes met water, repen en dergelijke op de rug. Met behulp van mijn GPS handheld zochten we ons vervolgens de weg door alle kleine paadjes die we konden vinden. Daar waren vast ook de paadjes bij die uit het parcours gehaald waren. Af en toe liepen we ons helemaal vast in de braamstruiken en dergelijke en op een gegeven moment waren we helemaal van het padje. Met modder tot achter de oren baanden we ons een weg door het struikgewas, bushwacken van de eerste orde. Grote witte slakken, gebleekte schedels, rare half begraven constructies, een mooie achtergrond voor horrorfilms was het.

Gelukkig vonden we het pad weer terug en konden we verder rennen. Eigenlijk een geweldig mooi gebied was het. Niet heel groot, maar met hele leuke paden en veel variatie in planten. Wel een beetje nat, hier en daar ontkwamen we er niet aan om door de lauwwarme poeltjes te lopen. Voelde een beetje aan als lopen door groentesoep. Na een uurtje waren we terug bij de auto met een grote grijns op het gezicht en onder de blubber. Wandelaars die toevallig aanwezig waren keken ons aan alsof we gek waren, maar wij hadden alles bij elkaar een geweldig leuke ochtend gehad.


site organisatie

Andre Bleumink
Een aantal Nederlandse deelnemers

1 opmerking:

Gerrit zei

Dit stukje is vast niet van jezelf Geert, met dat stukje extra lopen. :)