 |
| Hans Monasso |
Een weekje voor de marathon
van Rotterdam leek het me verstandig om nog een paar wedstrijdkilometers te
maken. Liefst een beperkt aantal kilometers om het lichaam niet al te veel te
vermoeien en op een dag dat ik er tijd voor zou hebben. Mijn oog viel op de
Beekse trailrun van 9km. Ook omdat ik nog nooit door deze omgeving gerend had.
In het verleden natuurlijk wel eens een wandeling gemaakt in het Montferland
maar daar is het ook bij gebleven. De weersverwachting was prima. Het had goed
gevroren en eventuele sneeuw zou zich na afloop pas laten zien. Korte broek en
twee shirts (mouwloos en met korte mouwen) over elkaar leken me heel geschikt.
Na overleg met Heini besloten om op de normale hardloopschoenen weg te gaan, de
trailschoenen bleven thuis.
De run begon om half 10 en de
reistijd was ongeveer een half uur dus uitslapen op zondag kon nog steeds. Eén
bruine boterham en een glas ranja voor ontbijt en toen door naar Beek. Iets na
Varsseveld begon het hevig te sneeuwen. Ik was blij dat ik mijn windjack ook
meehad maar eenmaal Terborg achter me te hebben gelaten kregen een strakblauwe
lucht met alleen in de verte wat donkere bewolking. De prachtige omgeving van
het Peeske was de start en finishplek van de 9 en 16km. De site van de
organisatie gaf me maar bijzonder weinig informatie maar aan de hand van het
enigszins chaotisch kaartje leek de 9km route zich zo rond de 5km af te
splitsen van de 16km. Gelukkig stonden op bijna alle knooppunten
verkeersregelaars en waar niet was de route afgezet met rood-wit lint. Prima
geregeld door de organisatie. Bij het afhalen van het startnummer kreeg ik een
envelop met inhoud. Het startnummer met speldjes en een hardplastic labeltje
met twee tie-raps. Het duurde even voor ik doorhad dat dit de chip was en deze
vastgemaakt moest worden aan mijn schoen. Krijg je als groentje in de sport.
Eenmaal klaar besloot ik het
windjack in de auto achter te laten. De zon scheen volop en uit de schaduw was
het heerlijk toeven. Het inlopen deed ik naar en van de auto en daarna was het
nog ongeveer 10 minuten tot de start. Het plan was niet te wild te gaan rennen,
ik had Rotterdam in het vooruitzicht en wilde geen blessure oplopen. Bij de
start een mooie grote groep enthousiastelingen waarbij ik besloot me ergens in
het middenveld op te stellen. Geen haast! Na de drukte van het startschot
liepen we over mooie zandwegen heerlijk in de zon. Al snel liep ik veel mensen
voorbij. Waarschijnlijk veel 16km lopers maar ik heb mezelf in die eerste twee
kilometers diverse malen tot rustig moeten manen. 4:38 de eerste kilometer en
4:27 de tweede kilometer. Een fractie te snel maar toch wel tevreden want ik
voelde me goed.
Na twee kilometer het bos in.
Prachtig zandpaden, de schoenkeuze leek perfect. Opeens moesten we een stuk
door de loopgraven. Slingeren en een klein trapje en toen ik daar doorheen was
kwam de verrassing van de dag: een gigantische bult midden in het bos. Welke
gek had dat bedacht? Van 30 naar 50meter moest ik opeens klimmen. De
versnelling maar twee standjes lager gezet en de bult rustig opgerend. Een
bovenaan had ik de ademhaling nog redelijk onder controle en voelde ik de
kuiten licht. Een heel kleine stukje vlak en toen begon de ellende opnieuw!
Weer bijna 20 meter omhoog nog voor kilometer vier bereikt was! Gelukkig mocht
ik daarna 10 meter naar beneden rennen om vervolgens nog eens 20 meter omhoog
te moeten rennen. Daarmee was kilometer vijf bereikt maar was ik redelijk stuk.
Kilometer vier ging dan ook in 5:24 en kilometer vijf in 5:04. Tot kilometer
zes was het redelijk vlak en daarna begon het grote afdalen. Heerlijk om zo
naar beneden te mogen rennen. Maar de race had nog twee verrassingen in petto.
Op 7km mochten we nog een keer 20 meter stijl omhoog.
Het werd bijna wandelen en op
dit punt werd ik dan ook door twee lopers ingehaald. Daarna was het alleen nog
maar bult af richting finish. Het tempo kon op punten omhoog naar 3:30 per km.
200 meter voor de finish waren er nog een paar kuilen gegraven en een aantal
boomstammen over het pad gelegd. Met een kleine vloek werden ook deze
hindernissen genomen en kon ik nog een sprintje trekken tot over de finish. Een
tevreden gevoel maakte zich van mij meester. Mijn eerste trailrun met
hoogtemeters. Uiteindelijk werd ik 14de overall en 3de bij de M50. Leek me een
goede prestatie zo een week voor Rotterdam. 43:41 over 9km en 131m
hoogteverschil.
Hans Monasso
Geen opmerkingen:
Een reactie posten