 |
| Houten Griendkeet |
De Hollandse Biesbosch is een natuurgebied dat
ingeklemd ligt tussen de Nieuwe Merwede en de Beneden Merwede, aan de
oostkant van de stad Dordrecht. Als we onze auto geparkeerd hebben kopen we een
kaartje voor het voetveer en laten ons met het zonnepontje overzetten naar een
eilandje om daar het Griendmuseumpad te gaan lopen. Een tocht door een
fraai gebied met grienden en wilgenvloedbossen en het geeft ons een goed beeld
van de vroegere griendcultuur.
Grienden zijn vochtige akkers waarop tot circa 1960
wilgenhout werd verbouwd. We lopen door twee polders. De eerste polder is al
helemaal teruggegeven aan de natuur, de tweede polder (Sterlinggriend) wordt als historisch cultuurlandschap
bewaart. We volgen grotendeels de waterlopen die de polders
drooghouden.
In vroegere tijden beschikte het gebied niet over het
luxe pad waarover we nu lopen. Tot in de jaren 50 van de 20ste eeuw
bestond de griendcultuur. Griendwerkers werkten zes dagen per week van huis en moesten
zich een weg banen door drassige of ondergelopen wilgenakkers, waar zij het
hout hakten. Vervolgens droegen ze de bundels rijshout over glibberige sporen
naar de rietaken. Via de vletsloten brachten deze aken het hout naar de plaats
van bestemming.
In het gebied staat nog een houten- en stenen
griendkeet. De houten is gebouwd na 1926, toen de 'grienduilen' (bijnaam voor
griendarbeiders), door het ketenbesluit van 1924 verplicht in houten of stenen
keten moesten worden ondergebracht. Voor dit ketenbesluit verbleven ze vaak in
'schrankketen', povere optrekjes van riet en wilgenhout.
Tijdens onze tocht komen we op het eiland maar twee mensen tegen en
heerst er een heerlijke rust, op het water is het drukker. Onderweg zien we naast diverse
wilgensoorten ook vele andere bloemen en planten en worden we tijdens onze
tocht begeleid door de meeste uiteenlopende vogelgeluiden. Eigenlijk is
het Griendmuseumpad een soort Madurodam, de Biesbosch in het klein.
Klik op de link voor enkele foto's
fotoalbum
 |
| We worden met het zonnepontje naar de andere kant van het water gebracht |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten