Florence - dag 2

Vanaf de Piazzale Michelangelo heb je een schitterend uitzicht over de stad

Vandaag pak ik het gedeelte ten zuiden van de rivier de Arno met de start op De Ponte Vecchio. Deze oude brug werd in de middeleeuwen over het smalste stuk van de rivier de Arno gebouwd om de drukke handelswijken van de stad met elkaar te verbinden. In de 15e eeuw zaten er op de brug veel slagerijen. Zij dumpten hun afval in de rivier, waardoor het er ondraaglijk stonk. In de 16e eeuw moesten de slagers hun plek afstaan aan de goudsmeden. De meesten van hun 'hangende' werkplaatsen zijn bewaard gebleven en geven de brug haar speciale karakter. In de kleine winkeltjes wordt nog altijd in goud en juwelen gehandeld. Midden op de brug staat de buste van Benvenuto Cellini, een beroemd goudsmid en beeldhouwer. De talloze slotjes aan het hek zijn daar gehangen door verliefde paartjes om hun liefde te bevestigen, waarna ze het sleuteltje in de Arno gooiden. Nu is dat verboden en krijgen overtreders een hoge boete.

Enkele kilometers verder kom ik bij het imposante Palazzo Pitti, dat stamt uit de renaissance en werd gebouwd in opdracht van koopman Luca Pitti. Dit paleis kende vele beroemde bewoners zoals De Medici's, Napoleon Bonaparte en de koninklijke familie Savoye. Er zijn verschillende musea in gevestigd, waaronder een museum voor moderne kunst, een zilvermuseum en een kostuummuseum. De Galleria Palatina en de koninklijke appartementen schijnen ook de moeite van het bezoeken waard te zijn maar met een temperatuur van rond de 35 graden blijf ik liever buiten. Achter dit paleis liggen de beroemde Boboli tuinen.

Via een lange trap loop ik naar het Piazzale Michelangelo, vanwaar je een schitterend uitzicht over de stad hebt en waar je in de verte de koepel van de dom en de toren van Palazzo Vecchio kunt zien. De groene koepels zijn van de synagoge en het 'zilveren lint' is de rivier de Arno, die onder de elf bruggen van Florence door kronkelt. Het plein is opgedragen aan Michelangelo en midden op het plein staat dan ook een ode aan deze beroemde kunstenaar: een kopie van zijn bekende David en van de vier beroemde allegorische figuren die de dag, nacht, dageraad en schemering voorstellen.

Na een lange afdaling kan ik weer het busje pakken dat ieder uur naar de camping gaat, maar ik kies ervoor om de zuidkant van de rivier de Arno te volgen. Deze kant is wat rustiger om te lopen dan de noordkant en als ik een keer de rivier oversteek zit ik weer aan de goede kant. Als ik op de camping aan kom loop ik langs de prachtige zwem accommodatie en het komende uur is één van de ligstoelen aan het water voor mij gereserveerd. Hier is het water gelukkig niet zo koud als bij ons en neem ik een welverdiende duik in het heerlijke water.

Klik op de link voor enkele foto's

fotoalbum

Geert Wevers

De Ponte Vecchio met zijn 'hangende' werkplaatsen