Hoogtepunt Kamp groep 8

Met groep 8 op kamp in Otterlo

Hierbij mijn verhaaltje meegemaakt!? bij het kamp van groep 8 waarbij ik als leiding aanwezig mocht zijn. Niet in de laatste plaats omdat twee van mijn kinderen in groep 8 zitten dan wel als Mc Geyver met voorliefde voor Kamperen.

Het is een geweldig kamp geworden !Na een goede start van het kampgebeuren heb ik donderdagmiddag even tijd voor mijzelf, omdat ik in training ben voor de beklimming van de Galibier besluit ik een rondje te gaan hardlopen. Ik trek mijn kloffie en schoenen aan en vertrek, met alleen een wandelkaart bij me. Na een rondje Otterlo kom ik in het natuurgebied Planken Wambuis tussen Hoenderlo en Otterlo. Het asfalt gaat over in mul zand en met wind tegen denk ik dat het eigenlijk wel eenzaam en zwaar lopen is. Na een tijdje zie ik in de verte wat medelopers en besluit ze achterop te lopen.

Eindelijk kan ik aansluiten bij, wat blijkt, een groepje bestaande uit 11, 12 of 13 Mannen. Ze komen mij gek genoeg bekend voor maar ik weet niet waarvan. Ik klets wat over wereldproblematiek, sport en over het weer, en kom voorin de groep terecht. Hier kletsen we wat over ons werk. De een vertelt over zijn werk in Duitsland de ander over Italië en nog een ander over Spanje. Wat een internationaal gezelschap denk ik, vast een groep werknemers of vertegenwoordigers voor teambuilding of zo.Met de voorste man, Arjen, klets ik wat over mijn Kamp met groep 8 en vertel hem over de door mij gegeven ochtend gymnastiek. 

Ach, zegt hij” dat is toevallig” wij zijn onze trainer kwijt. Kan jij niet wat oefeningen met ons doen? Zo gezegd zo gedaan. Ik doe met de kerels wat oefeningen waarna we verder lopen. Op een gegeven moment moet ik links af naar Otterlo en de groep Mannen zeggen naar Kamp Hoenderloo te moeten. We nemen afscheid en ik loop alleen verder. Op mijn weg terug kom ik een grijzende man tegen die mij ook al bekend voor komt. Ik houd stil en praat wat met hem. Hij vertelt mij zijn groep kwijt te zijn en stelt zich voor als Bert. Ik geef hem een hand en vertel dat ik zojuist met een stuk of wat kerels heb opgelopen. Oh zegt hij  dat is waarschijnlijk mijn groep, daar moet ik snel achteraan. En weg is hij…..

Nou ja, ik loop weer verder en zie een mannetje in een geel pakje op een bank zitten. Zijn wielrenners staat tegen de prullenbak. Ik groet hem en hij zegt buones dias. “Alweer internationaal” denk ik. We praten wat in gebroken Frans/Duits/Engels. Hij ziet dat ik er wat afgepeigerd uitzie, wat wil je met zo’n groep 8 en geeft mij een paar snoepjes ??. Dan springt hij op zijn fiets en snelt weg. Ik eet de snoepjes op en de laatste kilometers gaan als vanzelf.

De volgende ochtend, vrijdag, lees ik in de krant dat ook Alberto Contador zijn trainingskamp in Hoenderloo had………Het zal toch niet waar zijn.

Sportieve groet, Benno Aversteeg