AVA’70 in Berlijn – Terugblik dinsdag 30 september 2008

De verdiende madaille

Terugblikken betekent dat er iets is afgelopen en helaas moet ik constateren dat er iets leuks is afgelopen. Ik heb mij lang verheugd op dit weekend want het lopen van de marathon in Berlijn was mijn grote wens en het is een belevenis geworden waar ik met plezier op zal teug kijken. Mede door mijn collega-lopers en supporters is dit een prachtig weekend geworden waarvoor allen mijn hartelijke dank.

In de aanloop naar de marathon heb ik een aantal malen met scepsis gekeken naar mijn eigen trainingsinspanningen en omdat Wim Brinkman als snelheidsmaatje wegviel denk ik wel dat ik te weinig aan die snelheid heb gedaan. Maar het lopen in Berlijn stond voorop en de extra trainingen die ik heb gedaan waren niet genoeg om te voorkomen dat na 30 km mijn benen het genoeg vonden. Voor Petra ging dit alles niet op en ze heeft natuurlijk de race van haar leven gelopen met een dikke P.R. Grappig vond ik haar reactie toen ik haar tegenkwam op het terrein voor de Rijksdag geheel opgefrist en al en ze vertelde dat ze 3:25 had gelopen, althans dat had ze uitgerekend want zelf geklokt had ze niet.Ik denk dat ik met een dergelijke verbetering van mijn P.R. een grijns zou hebben van oor tot oor en daarna een gat in de lucht zou springen als het officieel was bevestigd maar zo niet Petra. Het liep lekker zei ze en achteraf had ze pas in de gaten hoe hard ze ging.

Het leukste was natuurlijk dat iedereen gewoon gefinisht is en ik denk dat iedereen wel tevreden kan zijn. Ada en Margret hebben samen de missie volbracht in een zeer mooie tijd voor beiden, voor Margret was het de eerste en dan is het altijd afwachten hoe het uitpakt maar het was haar allemaal meegevallen. Ada revancheerde zich voor haar marathon in Rotterdam met een uitstekende tijd en loopt naar eigen zeggen (net het gastenboek gelezen) met een grote smile op haar gezicht (apfelstruuuuuuudel). Joost had natuurlijk niet veel te kiezen met zijn blessure maar heeft met beleid de marathon gelopen en vertelde nog wel even aan mij dat hij de vorige dag naar een concentratiekamp was geweest en dat dit een vreemde voorbereiding was op een marathon. Wim en Henk hebben het ook allebei goed gedaan en vertoonden nauwelijks slijtageverschijnselen of zijn er door hun ervaring goed in om dit te verbergen, sjapoo voor jullie beiden. Jet heb ik niet gezien of gesproken maar naast hardlopen kan Jet ook snel sms-en en zodoende was iedereen natuurlijk snel op de hoogte van haar prestatie. Met een flinke verkoudheid heeft ze het natuurlijk fantastisch gedaan en ze kan dan ook glunderend terugvliegen naar huis. Hans was lang zoek maar is uiteindelijk gewoon aangekomen in een keurige tijd, maar gewoon is dit natuurlijk niet want een marathon lopen is op zich een prestatie zeker als je in ogenschouw neemt dat Hans ook veel alleen heeft  getraind i.v.m. zijn werk en vakantie in Wales. 

Katja baalde als een stekker (naar eigen zeggen) en toen ik haar tegenkwam had ze meer zout op het gezicht dan dat er in Boekelo in de grond zit en ik denk dat ze diep heeft moeten gaan, Joost had haar ingehaald en dacht dit ook te zien maar Katja loopt gewoon een goede tijd die beter is dan haar eerste marathon. De volgende dag is de lach dan ook terug al gaat lachen beter dan traplopen. Irma heeft met haar drie pakjes gel achter de hand een keurige tijd gelopen en kan terugkijken op een keurige marathon, ze startte vrij achterin maar kon daar wel meteen goed doorlopen en hoefde geen extra energie te stoppen in het ontwijken of inhalen van collega-lopers. Met haar bloemetje achter het oor leek ze bijna 25 jaar jonger na het lopen van haar marathon.

Natuurlijk kunnen we niet om onze supporters heen die steeds weer aanwezig waren om het weekend bijzonder te maken. Hannie verscheurde tijdens een protestactie opzichtig een pamflet zonder zich te bekommeren om de gevolgen, de gemoederen raakten meteen verhit en 300 man extra politie werden ingezet om de kalmte terug te brengen en deze 300 man extra politie zouden weer nodig zijn geweest als ze later in het restaurant haar tasje niet zou terugkrijgen. Ingrid schreeuwt tijdens de skeelertocht de ramen uit de vensters en laat zich als Henk aan het ploeteren is in de straten van Berlijn zoenen door elke hardloper (40000). 

Er wordt een dagkaart gekocht voor de metro door o.a. Wilma en Tom voor een ritje van 2 minuten waardoor Berlijn voor de komende twee jaar uit de geldzorgen is. Martin en Joop denken slim te zijn door zich opzichtig te kleden met hoofddeksels en zo op televisie te komen. Maar helaas Heren dit geldt alleen als je meeloopt in de rondtour door Berlijn binnen 6 uur. Maakt Andre voor mij fotos in het olympisch stadion omdat ik zo graag 6 km wil ontbijtlopen waarvoor mijn dank. En ook alle andere niet genoemde supporters bedankt dat jullie de moeite hebben genomen om ons (soms meer dan 1 keer) aan te moedigen en zo de pijn draaglijk te maken voor ons zwoegers.

Naast alle andere ludieke lopers zoals Asterix en Obelix (met menhir !!!) zag ik een mevrouw met een bord direct na de 21 km met daarop geschreven "umkehren ist jetzt auch blöde". Maar voor marathonlopers geldt dat omkeren nooit een optie is maar het bord was wel grappig. Tot slot wil ik nog zeggen dat het bijhouden van dit dagboek de nodige energie heeft gevergd van zowel mij als mijn kamergenoten maar ik hoop dat het allemaal de moeite waard is geweest, af en toe wat aandikken van de feiten heeft het geheel hopelijk wat leesbaarder gemaakt.

…..

bron: site Paul Waalders

…..