 |
| Voor de wedstrijd bij de Stevenskerk |
Ter gelegenheid van de 5e Stevensloop werd op zaterdagavond 16 maart de eerste Stevens Stadscross georganiseerd. De loop gaat dwars door de binnenstad van Nijmegen over kasseien, heuvels, trappen en andere natuurlijke hindernissen. Het parcours van de nachtcross is ongeveer 6,5 kilometer lang en de start en finish liggen op of in de buurt van de Grote Markt. Een loop dus door het donker waarbij genieten belangrijker is dan de prestatie. De Stevens Stadscross is geen wedstrijd en er zijn geen prijzen. Het parcours is niet afgezet en op plekken waar je een weg moet oversteken, staan verkeersregelaars. Je moet je daarom houden aan de geldende verkeersregels en aan de aanwijzingen van de verkeersregelaars en vrijwilligers. Bij de start geven borden de startvakken met een globale tempo-aanduiding aan.
Ik ben door mijn dochter Merle uitgenodigd om hier aan mee te doen en de start en finish is haast bij haar voor de deur, zodat ik me daar mooi kan omkleden en douchen. Als ik rond de klok van zes uur eens even ga kijken, zijn de marktkooplui hun kramen nog aan het opruimen en is er nog weinig van te zien dat hier zo een hardloopwedstrijd plaats gaat vinden. Ruim twee uur later is het een drukte van belang en is de Grote Markt veranderd in een heuse hardlooparena. De start is om 21:00 uur ’s avonds als de stad in donker gehuld is en feestelijke verlichting zal de ons door de historische binnenstad leiden.
Er zijn maar liefst 1515 startbewijzen verkocht. Meer kan niet, doordat de lopers regelmatige door smalle gangen en deuren moeten. Enkele minuten na de start begint het klimwerk al en gaan we de trappen naar de markante Stevenskerk op. We lopen een rondje door de kerk en gaan er aan de achterkant weer uit. Even later gaan we het Kronenburgerpark in en over de kasseien van de benedenstad lopen we verder. Ik ken de binnenstad van Nijmegen vrij goed en kom dan ook regelmatig bekende stukken tegen. Het is veel klimmen en dalen voordat we even later het Valkhofpark in gaan. Onderaan het park lopen we een wir-war van rondjes tussen verlichte tuinslangen door, als het nog iets langer had geduurd was ik er duizelig van geworden. In het centrum voor natuur en cultuurhistorie de Bastei aan de Waalkade lopen we ineens een stuk onder de grond langs Romeinse resten, hoe bijzonder is dat?.
Als we het museum uit zijn, volgen er enkele steile trappen en gaan we weer in de richting van de binnenstad. In de laatste kilometer worden we enthousiast onthaald door een stel vrienden die daar een vrijgezellenavond aan het vieren zijn, de toekomstige bruidegom is overigens één van de deelnemers. Op de Grote Markt staan Ina, Merle en Jeroen me aan te moedigen voor de laatste meters. De Stevens Stadscross is de eerste stadscross en de zwaarste stadsloop van Nederland, het vormt de uitdaging voor iedere deelnemer die aan de start komt. Ik vond het een erg leuke loop waarbij de zwaarte me mee viel, al ben ik niet voluit gegaan. En om maar in de hardloopsfeer te blijven hebben we er gelijk maar een weekendje weg van gemaakt en op een mooie locatie aan de Zevenheuvelenweg een prachtig onderkomen geboekt.
 |
| De 1e Stevens Stadscross zit er op |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten